Blog Conny: 'Mijn collega's en ik geven cliënten bijnamen'

Bijnamen geven is een menselijk gewoonte, denk ik. Mijn collega’s en ik hebben voor bijna elke cliënt wel een bijnaam. Meestal ontstaat dit spontaan doordat een bewoner iets kenmerkends heeft. Bijnamen kunnen  ook heel handig zijn als je over iemand wil praten, met het oog op de privacy.

‘Praatveel’ en ‘Klaagzang’

Op onze afdeling is er een mevrouw waarvan het praten pas stopt als ze slaapt. Echt niet te geloven hoeveel deze dame te vertellen heeft. Het gaat de hele dag maar door. Iedereen die op haar kamer komt, krijgt een lading woorden over zich heen gestort. Dat zij door ons als mevrouw ‘Praatveel’ is gebombardeerd zal niemand verbazen. Zo hebben wij ook een meneer ‘ Loophard’. Zoals het woord al zegt, loopt deze man zeer snel. Er is ook een mevrouw ‘Klaagzang’, een naam die verder geen uitleg behoeft.

Stagiaire

Onderling worden deze namen door ons veelvuldig gebruikt. En dat kan soms tot grappige situaties leiden. Vooral als er nieuwkomers zijn geeft dit wel eens hilarische situaties. Zo vroeg ik een stagiaire een keer om de ‘Hagenees’ even te brengen naar de prikpoli bij ons in de instelling. Hij zat al in zijn rolstoel en ik gaf haar het labbriefje mee.

Verkeerde patiënt

Al vlug kwam ze weer terug op de afdeling. Onder het lopen had ze op de labbrief gelezen dat de naam niet overeenkwam met de man in de rolstoel. Want de persoon in de rolstoel heet Hagenees, dat had ze heel duidelijk van mij gehoord. Lachend heb ik haar uitgelegd dat dit een bijnaam was, omdat hij van oorsprong uit Den Haag komt.