Blog Annabeth: 'Boeten voor je fout?'

We moeten steeds meer aantonen dat we goede zorg leveren. Transparantie is belangrijk. Kwaliteit, zorgvuldigheid, veiligheid; veel daarvan wordt aangetoond door het bijhouden en publiceren van proces – en prestatie-indicatoren. Inspectie, zorgverzekeraars, patiëntenplatforms vragen hier om. En we laten de resultaten ook zien in een kwaliteitsvenster dat op veel websites van ziekenhuizen staat. Op deze manier worden we ook min of meer ‘gedwongen’ om naar onze kwaliteit en veiligheid van zorg te kijken. Niet dat we dat zonder deze druk niet zouden doen; maar het lijkt wel alsof het momenteel in een stroomversnelling zit. Verantwoording en transparantie; dat zijn de key-words.

Richtlijn ‘Persoonlijke hygiëne medewerker ziekenhuis’

De definitieve richtlijn ‘Persoonlijke hygiëne medewerker ziekenhuis’ verscheen vorige maand. De Werkgroep Infectie Preventie (WIP) publiceerde deze. Dat lees je hier >>>

Gelukkig kan er op veel gebieden aangetoond worden dat de zorg verbetert; dat we veiliger werken. Zijn er veel initiatieven om de zorg te verbeteren en worden daar ook indicatoren aan gekoppeld. Denk maar aan de 10 VMS thema’s. Toch bekruipt me het gevoel dat nog veel in de anonimiteit blijft; niet transparant is. Een zorgvrager die opgenomen is wordt per etmaal door minimaal 3 verschillende verzorgenden/verpleegkundigen verzorgd. En dan heb ik nog niet eens artsen, fysiotherapeuten, diëtisten en diverse andere disciplines meegerekend.  Diverse disciplines die samen het beste voor één patiënt voor hebben. Verpleegkundige Tamara Schalken hield een prachtige presentatie over de complexiteit van zorg tijdens een TedX congres. En dan gaat het alleen nog maar over verschillende artsen!

Door de diverse disciplines die betrokken zijn bij de zorg wordt het bijvoorbeeld ook lastiger om te zien wat jij of je collega-verpleegkundige bijdragen aan de genezing van de patiënt. Wat is ons persoonlijk zorgrendement? Maar ook als we een keer niet de nieuwe WiP richtlijn volgen, wat zijn dan de consequenties voor de patiënt? En is dat dan op ons persoonlijk te herleiden? Zou dat ons handelen veranderen? Is het wenselijk als dit gebeurt? Of voelen we ons redelijk veilig omdat veel dingen toch nog min of meer anoniem (kunnen) blijven? Wat denk jij?

Tja, wat vind jij?

Zou het wenselijk zijn als infecties naar zorgverleners te herleiden zijn? Hoe transparant moet de zorg(verlener) zijn? Start een discussie op Nursing Connect >>>