Blog Conny: 'De zorgdirecteur heeft geen objectief beeld'

Bij het lezen van het artikel over een zorgdirecteur die zich 24 uur liet verplegen, vroeg ik mij een aantal dingen af. Op de eerste plaats is het uiteraard een goed initiatief om het als cliënt te ondergaan wat het betekent om afhankelijk te zijn. Maar of het nu een meerwaarde is voor de verzorgende zelf, is nog maar de vraag.

Geen tijdwinst

Ik lees dat het belangrijkste punt ligt op wat een zorgvrager nog zelfstandig kan verrichten. Hij stelt dat er daarmee dat er misschien tijdwinst te behalen valt, zodat meer cliënten op tijd uit bed geholpen kunnen worden. Maar is deze opmerking wel juist? Ik kan nu niet bedenken dat op onze afdeling al niet strikt wordt gekeken naar wat men nog zelf kan en waar de behoefte ligt in de ADL-zorg. Ik zie geen tijdwinst ontstaan, eenvoudigweg omdat wij al heel kritisch kijken naar de zorgvragen. Volgens mij vindt bij het merendeel in de ouderenzorg juist het tegenovergestelde plaats. Als ik eerlijk kijk naar de behoefte die er is, kan ik zeggen dat het niet toereikend is. Het is bij ons nog steeds zo dat gemiddeld maar eenmaal per week wordt gedoucht. En op een rustige wijze werken in de ochtendzorg, is al jaren niet meer van toepassing.

Niet objectief

Echt objectief is deze actie natuurlijk niet, domweg om het feit dat deze meneer directeur is, en de verzorgenden dit wisten. Bovendien vind ik één dagje veel te weinig om een goed beeld te krijgen waar de knelpunten zitten. Ik zie meer in een rondetafelgesprek met de verzorgenden, zij weten heel goed wat te verbeteren valt.