Blog Conny: 'Mijn cliënt maakte zich zorgen om me'

Wat is het mooi als je dikke pret hebt met een cliënt! Op een ochtend tijdens de ADL was ik in een wat sombere stemming. Daardoor was ik niet zo spraakzaam. Dit bleef niet onopgemerkt bij mijn cliënte, heel voorzichtig vroeg ze mij iets. Omdat zij heel zacht spreekt en ik het niet goed kon horen, vroeg ik haar nogmaals te herhalen wat ze zei. Op dat moment pakte ze bij mijn arm om mij naar haar toe te trekken.

Ravage

Omdat het totaal onverwachts ging, verloor ik mijn evenwicht en trok hierbij in een reflex aan het handvat van de rollator welke dienst deed als bijzettafeltje waarop de waskom stond. Ik viel naast haar in bed. Uiteraard niet zonder gevolgen, de hele waskom kiepte om, deels over mijn benen en deels over de cliënt, bed en de vloer. De ravage was compleet.

Glimmende ogen

Totaal beduusd keken wij elkaar even aan en direct proestte wij het uit van het lachen. En het duurde echt wel een paar minuten eer wij bijgekomen waren van het gieren. Het zag er ook echt niet uit, alles was nat geworden. Nadat ik de ergste nattigheid had opgeruimd, vroeg ik haar wat ze mij nu gevraagd had. Ik wilde het beslist weten want daardoor was uiteindelijk alles ontstaan. Ze keek mij met glimmende ogen aan en zei dat ze vroeg of er iets met mij aan de hand was, omdat ik zo stil was. ‘Maar kennelijk ben ik erin geslaagd om je aan het lachen te maken!’

Lees ook de vorige blog van Conny, waarin haar stagiaire een hilarische blunder maakt >>