Blog Marcellino: 'Prakkeserend verpleegkundige'

Het voelt een beetje als een koude nieuwjaarsduik, want sinds 1 januari 2014 mag ik officieel de titel van verpleegkundige niet meer dragen. Ik ben uit het BIG-register geschrapt, niet omdat ik een rekenfout heb gemaakt of mijn smartphone heb gebruikt zonder daarna mijn handen te wassen, maar omdat het ministerie van Volksgezondheidszorg vindt dat mijn houdbaarheidsdatum verlopen is.

Ze hebben wel degelijk een punt, want ik ben al niet meer praktiserend sinds 1992, en ik mocht dus 21 jaar lang die mooie titel blijven dragen. 21 jaar, waarin ik me weliswaar onophoudelijk, ongevraagd en met passie met het beroep bemoeid heb, maar niet meer aan het bed stond. Ik heb er geen misbruik van gemaakt, niet gesuggereerd dat ik praktiserend was en er ook nooit mee gedreigd.

In de tijd van de Witte Woede (VVIO 1988-1991) heb ik mij hard gemaakt voor een verplichte herregistratie en ik sta er nog steeds achter, het is volgens mij de enige manier om de kwaliteit van werkzame verpleegkundigen te borgen. Eindelijk is er dus nu een Cito-toets die je, om voor herregistratie in aanmerking te komen, moet maken als je minder dan een dag per week gedurende vijf jaar gewerkt hebt. Haal je de toets niet, dan kun je het nog proberen met een scholingstraject. De kans is groot dat we hiermee verpleegkundigen kwijtraken die hun vak echt niet bijhouden, en dat is helemaal niet erg.

Maar die toets schijnt aan alle kanten te rammelen. Hoogleraar verplegingswetenschap en Chief Nursing Officer (CNO) Marieke Schuurmans (ze is de belangrijkste adviseur van de minister van Volksgezondheid) noemt de toets niet betrouwbaar en valide. Eerder startte een verpleegkundige al een petitie om aandacht te vragen voor de “onduidelijke en oneerlijke” toetsingsprocedure. En dat zou dus kunnen betekenen dat we ook onterecht collega’s verliezen.

Misschien ontstaat hierdoor wel een tekort aan praktiserende verpleegkundigen, waardoor we weer eens een mooie looneis kunnen formuleren. Maar meer waarschijnlijk is dat er dan als gevolg van het gerommel van de betrokkenen een generaal pardon komt voor alle niet praktiserend verpleegkundigen. En hoe gewenst dit ook zal zijn voor sommige verpleegkundigen, hierdoor worden we qua professionalisering weer jaren teruggeworpen.

Ondertussen kan ik maar niet wennen aan mijn nieuwe titel: Verpleegkundige (niet praktiserend). Zo zou mijn CV nog eens interessant kunnen worden, ik ben namelijk naast Verpleegkundige (niet praktiserend) ook Onderwaterlasser (niet praktiserend), Voorproever (niet praktiserend), Gelukskoekjesschrijver (niet praktiserend), Ademgeur-evalueerder (niet praktiserend). De afkorting N.P. went al helemaal niet, verwijst het naar: Niet Parkeren/Niet Plassen/Niet Paraat of naar de NobelPrijs?

Voortaan zet ik een P achter mijn titel: Verpleegkundige P, van Prakkeserend.

Marcellino Bogers was ziekenverzorgende, psychiatrisch verpleegkundige, verpleegkundig docent, belangenbehartiger, en beleidsmedewerker. Is nu cabaretier, dagvoorzitter, congresontwikkelaar, auteur van Humor als verpleegkundige interventie en mede-eigenaar van Congressen MetZorg.

Wil je reageren? Registreer je gratis!