Blog Renée: 'Buitenlandse stage of niet?'

Vanmorgen heb ik een medestudent, die ondertussen een vriendin is geworden, uitgezwaaid op Schiphol. Ze vertrekt over een paar uur naar Tanzania. Niet voor een leuke vakantie, maar voor een stage in het buitenland.

In het keuzeonderwijs (wat minor wordt genoemd) heb je de mogelijkheid om voor het buitenland te kiezen. Er zijn twee routes om als verpleegkundestudent te proeven van een ander land. De eerste is Study Abroad, waarbij je je aansluit bij een hogeschool of universiteit in het buitenland. Hier volg je een half jaar vakken, leer je andere buitenlandse studenten kennen en leer je hoe het is om in een andere cultuur en omgeving te studeren. De andere optie is om je eerst te gaan verdiepen in een andere cultuur en hun zorgstelsel om vervolgens een aantal weken stage te lopen bij een zorginstelling die je zelf gevonden hebt of waarbij de opleiding je helpt zoeken naar een plek. Deze laatste optie is die vriendin dus aan het doen.

Ik heb er zelf ook over gedacht om tijdens mijn minor naar het buitenland te gaan. Als student is het bijna normaal. Mensen om mij heen vragen mij ook wel eens of ik er zin in heb.

OK?

Vorig jaar nog geen minorperikelen voor Renée. Ze liep toen mee op de OK. Ook erg leuk. Dat lees je hier >>>

Ergens lijkt het me wel interessant. Je voorbereiden op iets spannends, jezelf ontwikkelen en leren aanpassen in een andere omgeving. Je verbazen over gewoontes die elders dagelijks gebeuren en ontdekken hoe de zorg ergens anders geregeld is, vooral in ontwikkelingslanden als Tanzania, in een lokaal ziekenhuisje. Uit verhalen van anderen heb ik gehoord dat je al snel gezien wordt als alleskunner, en als student verpleegkunde als arts. Hierdoor mag je overal natuurlijk bij zijn, maar moet je ook heel goed je eigen grenzen kunnen aangeven en jezelf beschermen tegen een te grote verantwoordelijkheid. Best lastig, als het allemaal zo indrukwekkend is om te beleven!

Er zitten een hoop voordelen aan. Het staat goed op de CV als je in het buitenland bent geweest. Wat je daar vervolgens hebt gedaan maakt dan vaak niet eens zo heel veel uit. Maar het is sowieso een pluspunt om over de grenzen te kijken. Ik denk dat er echter ook een nadeel aan zit. Op het moment dat jij je netwerk verbreed in het buitenland, krijg je niet de kans om in deze tijd je netwerk te verbreden in het binnenland, waar de meesten uiteindelijk toch willen werken. Is het dan niet zonde van je tijd? Daarnaast is het minoraanbod in Nederland ontzettend uitgebreid en aantrekkelijk. De hoofdvraag voor mij is waar je als verpleegkundige uiteindelijk meer van leert. Moeilijk te zeggen, want je leert in het buitenland gewoon andere dingen. Desondanks wens ik mijn vriendin een hele gave tijd en ben ik super nieuwsgierig hoe ze het in Tanzania zal hebben!

Hoe kijk jij aan tegen vakken volgen of een stage lopen in het buitenland. Wat is jouw ervaring en wat zou je mij adviseren?