Blog Sandra: 'Geen desinfectie voor injectie: ik was er net aan gewend!'

Toen ik nog in opleiding was, ruim vijftien jaar geleden, leerde ik dat al dat gesmeer met pasta’s niet hielp tegen decubitus. De laatste schapenvachten verdwenen. Ik weet nog dat ik in een verpleeghuis stageliep, waar ze nog dikke lagen zink op stuiten gooiden: hoe meer hoe beter. En ik, leerling, mompelde dat minder zink beter was. Dat smeren de aanmaak van herstellende en teruggroeiende haarvaatjes in die huid teniet deed. Smeren schaadt, fluisterde ik. Maar wat wist ik ervan? Een ziekenverzorgende zei: ‘Jullie verpleegkundigen denken allemaal dat jullie het beter weten’ en ze zei ook: ‘Ik doe het al jaren zo’. En daarmee bleef smeren het beleid toen.

Wel desinfecteren!

Een aios en hoogleraar infectiepreventie pleiten er in Nursing oktober voor wél te desinfecteren voor het geven van een injectie. Lees meer>>>

Toen ik ging schrijven voor Nursing, zo’n acht jaar terug, berichtte ‘mijn blad’ net dat desinfecteren vóór een injectie geen zin had. Ja, het had wel zin, legde Nursing uit, als je een minuut wachtte tussen desinfecteren en injecteren. Maar weinig broeders of zusters die dat geduld hadden, zo bleek uit de praktijk. Uit onderzoek bleek bovendien op dat moment dat infecties net zoveel optraden met als zonder huiddesinfectie voor het prikkie. Niet meer nodig dus, vatte Nursing samen. Inmiddels acht jaar later, heb ik ongeveer iedereen binnen mijn team van dit ‘nieuws’ kunnen overtuigen.  Er wordt nog maar weinig gepredesinfecteerd.

Ik ontving een week geleden een patiënt met een duodenumsonde op mijn afdeling. Die was en bleef verstopt thuis, ondanks spoelen met spa-rood, vertelde de familie. Spa-rood? Was niet inmiddels alweer een jaar of wat bekend dat dat het materiaal aantast waaruit de sonde bestaat? Maar hoe kon de thuiszorg weten dat dat was veranderd? Dat de trucjes van toen nu juist weer werden afgeraden, zo vroeg de familie: ‘hoe communiceren jullie dat naar de thuiszorg?’ Ik stotterde wat. Wilde mijn collega’s thuis niet afvallen. Maar ik wilde zeggen: het is ieders eigen verantwoordelijkheid om vakvernieuwingen bij te houden. Bovendien moeten álle verpleegorganisaties hun protocollen geregeld evalueren. Toch?

Vandaag een verse Nursing op mijn mat, dus nieuw nieuws. Met een artikel op pagina 28 met de kop: ‘Huiddesinfectie voor injectie: ALTIJD’. Met hoofdletters nog wel. Het moet weer wel! Mijn cape begint te wapperen op mijn rug. Ik moet de wereld rond om dit te verkondigen!

Het zal een aantal jaren duren voor we iedereen hebben overtuigd van dit laatste technische verpleegnieuws. Wellicht is het woord verspreid tegen de tijd dat injecteren naaldloos lukt. Of als we erachter komen dat al dat gedesinfecteer schadelijker is dan infectiegevaar. We zien het wel. Ik wacht de volgende Nursing wel weer af en volg mijn collega’s op de voet.