Ik kom de afdeling op. Het is er druk. Tegenwoordig heeft mijn afdeling er oncologiepatiënten bij en dus ook oncologiecollega’s. Dat betekent dat we niet langer met z’n drieën werken, maar soms stappen er rustig (nou ja…) zeven collega’s door de dagdienst.
We hebben vier computers in de teampost, één in de multifunctionele ruimte en drie koeien (cow’s, computer on wheels). Dat is dus precies genoeg, ongeveer. Iedere verpleegkundige kan rapporteren. Want rapporten, vitale functies, medisch beleid, alles gaat nu in de computer. We zitten daar dan ook nog al eens achter.
Zeven plegen, acht computers, soms een paar leerlingen, twee dokters en dan wordt het druk, vol en frustrerend. Want iedereen heeft die computers nodig. Het is een verpleegkundige stoelendans van jewelste op mijn afdeling.
Maar dan… dan gaat er eentje kapot. Eén computer weigert inloggers. Hij laat ons er simpelweg niet meer in. Zeven computers. Ondertussen houdt één van de twee po-spoelers ermee op. Hij roept al weken iets vaags als ‘batterij 7’. Dat wordt al weken door minimaal zeven plegen genegeerd. Maar nu rookt het ding en lekt het. Dus moeten zeven plegen met hun po’s naar één po-spoeler.
Alle plegen hebben piepers. Minimaal zeven piepers gillen namens onze patiënten. Nu gaan ineens alle bellen op één of twee van de zeven piepers over. Sommige collega’s weten van niks, anderen raken overbelast.
Gedurende twee weken mopperen mijn collega’s. Over de foutmelding op de po-spoeler. Over dat de piepers gek doen. O ja en die ene computer doet het soms niet. Na een week belt mijn baas een pieperspecialist. Die komt langs en legt uit dat we de bellen, via de computer, zelf kunnen verdelen op alle manieren die we maar willen. Collega’s knikken. Een week later doen de piepers nog altijd hetzelfde. De po-spoeler heeft zijn noodsignaal opgegeven en gaspt alleen nog maar een beetje. En die rotcomputer doet dus helemaal niks meer.
Heeft er al iemand de td gebeld, vraag ik, of de piepers ingesteld? Iedereen is er te druk voor. Ja, vind je het gek, met te weinig computers en po-spoelers en gekke piepers?
Sorry, lieve collega’s, maar hieraan stoor ik mij behoorlijk. We mopperen de hele dag over drukte, maar lossen niks op. Pak verdorie eens een foutmelding aan. Schuif niet een computer door, maar bel de ICT-helpdesk. Ruim je spullen op. Vul lege verpakkingen aan. Ook als jij niet het laatste ding (ECG-stickers, gaasjes, oorthermometerdopjes) hebt opgebruikt. Mopper gerust, maar los probleempjes daarna op. Wees opmerkzaam en handel. Als je thuis struikelt over een bobbel in het kleed, dan trek je toch ook meteen dat kleed recht?
En zeg niet: het is te druk. Natuurlijk is het druk. Bij mij ook. Maar ik kan het ook, even bellen of bukken in mijn dienst. En jullie werken, net als ik, zoveel lekkerder als alles wat werkt. Toch?
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account