Het idee om het onderzoek naar rekenvaardigheid van verpleegkundigen te herhalen, ontstond omdat ik nieuwsgierig was geworden. Wat zou er eigenlijk terecht zijn gekomen van alle niet te tellen voornemens die men na het schokkende onderzoek van drie jaar geleden had?
En wat blijkt: nog steeds scoort 41 procent een onvoldoende op tien betrekkelijk makkelijke sommen, die zonder werkdruk in de thuissituatie met internet en calculator gemaakt konden worden. Het gaat hier om een BIG-bekwaamheid, die we dus in grote getale niet beheersen.
Ik vind dat de beroepsgroep de hand in eigen boezem moet steken. Met de vinger wijzen naar het management, dat ook niet zou kunnen rekenen, klagen dat het negatieve nieuws slecht is voor ons imago, dat de apotheek het toch al uitgerekend heeft en dat verdunnen en oplossen haast nooit voorkomt op de afdeling. Dat vind ik niet bepaald een reactie van een professional.
Dit onderzoek en dit rekenprobleem gaat over verpleegkundigen, je moet dus naar jezelf wijzen. Rekenvaardigheid is een basisvaardigheid die een verpleegkundige behoort te onderhouden, ook al maak je daar misschien in de praktijk niet vaak gebruik van. Net zoals een politieagent verplicht is twee maal per jaar zijn schietvaardigheid te oefenen, terwijl hij misschien wel nooit zal hoeven schieten. En dat je negatief nieuws voor je zou moeten houden is onzin, het helpt om misstanden op de agenda te zetten.
Positief is dat verpleegkundigen goed kunnen inschatten hoe het gesteld is met hun rekenvaardigheid. Maar dat vervolgens slechts 18 procent daadwerkelijk een bijscholing volgt, geeft te denken. Het feit dat de werkgever in 35 procent van de gevallen de verpleegkundigen zelf hun bijscholing laat betalen en het in 40 procent van de gevallen in eigen tijd laat doen, wijst niet op een stimulerende houding van alle werkgevers, maar evengoed kun je vaststellen dat de verpleegkundigen er niet in slagen dit af te dwingen.
Pikant en onderbelicht onderdeel van het onderzoek is dat de 18 procent die een bijscholing rekenvaardigheid volgde, NIET beter presteerde dan de verpleegkundigen die geen bijscholing volgde. Met andere woorden, bijscholing rekenvaardigheid werkt kennelijk niet of onvoldoende, dit SCHREEUWT om nader onderzoek naar de onderliggende problematiek.
De resultaten van het onderzoek zijn even schokkend als in 2007. Maar het meest schokkend is toch wel de reactie van V&VN. Zij vinden de resultaten niet verrassend (‘het strookt met wat we in de praktijk zien’) maar wel zorgwekkend. Ze voegen er in hun reactie aan toe dat ze nog steeds pleiten voor een structurele rekentoets. Drie jaar na dato! is V&VN niet verder gekomen dan het ontwikkelen van een digitale rekentoets in samenwerking met brancheverenigingen en het CITO.
Dit schiet niet op. Dus wat nu? Ga in ieder geval de gratis online rekencursus volgen als abonnee van Nursing. Of volg op het Nursing Event 2010 de workshop Verpleegkundigen kunnen wél rekenen.
Marcellino Bogers (1957) van huis uit psychiatrisch verpleegkundige, maar tegenwoordig congresontwikkelaar bij Elsevier Gezondheidszorg, cabaretier en dagvoorzitter op het Nursing Event. Hij is auteur van het boek Humor als verpleegkundige interventie. In aanloop tot het Nursing Event schrijft hij wekelijks een blog op Nursing.nl. www.marcellinobogers.nl
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account