‘De zorg moet geen IKEA worden’

‘Veel ogen zijn gericht op de verpleegkundige, zo zegt de Wereldgezondheidsorganisatie WHO dat verpleegkundigen een belangrijke rol spelen om alle uitdagingen waarvoor we staan in de zorg het hoofd te bieden’, zegt Schuurmans. De hoogleraar verplegingswetenschap legt de aanwezige verpleegkundigen uit wat het doel is van verplegen. ‘Het bevorderen van gezondheid, groei, ontwikkeling en voorkomen van ziekte, aandoening of beperking. Gezondheid gaat niet specifiek over de aandoeningen, maar het aanpassingsvermogen van mensen om zelf in hun kracht te blijven. Zelfmanagement dus.’ Schuurmans waarschuwt wel dat we moeten oppassen dat de zorg geen IKEA wordt. ‘Het kenmerk van IKEA is: doe het zelf, maar niet hier in onze winkel. We moeten in de zorg niet een pakket aanbieden en vervolgens niet verder helpen.’

Resultaatgericht verplegen

Ook moeten verpleegkundigen volgens Schuurmans veel meer naar resultaten kijken: levert de zorg op wat de patiënt nodig heeft? ‘Veel in ons vak is gericht op het voorkomen van erger, denk aan decubitus, ondervoeding, infectie, uitdroging, delier, depressie. We verzamelen veel, maar welke informatie geeft ons dat nou? Wat zegt dat nou eigenlijk over het resultaat wat je voor je patiënt kunt bereiken? De nieuwe beroepscode is daar heel duidelijk over: verzamel niet meer gegevens dan nodig is voor goede zorgverlening. Als je weet welk resultaat je wilt bereiken, weet je ook welke gegevens je moet meten.’

Wees  gesprekspartner

En hoe ga je als verpleegkundige om met al die veranderingen die zich steeds maar weer aandienen? ‘Verandering is constant’, zegt Schuurmans. ‘Dus je moet bedenken wat je er zelf aan kunt bijdragen en hoe je zelf je deskundigheids kunt gebruiken om daar richting aan te geven. Op veel plekken waar het beleid wordt gemaakt, weten de mensen niet precies wat de verpleegkundige doet dus ze weten ook niet wat de uitwerking is van de maatregelen. Daarom moeten verpleegkundigen een gesprekspartner zijn en dat betekent dat je niet alleen met je collega’s praat, maar ook je stem laat horen binnen je instelling. Bijvoorbeeld via een verpleegkundige adviesraad (VAR) of via een beroepsvereniging. Of stuur gewoon eens een email naar je Raad van Bestuur. Wees niet huiverig voor de mannen in pak, vaak ontstaat er juist een goed gesprek als je ze aanspreekt. Bedenkt: Op veel plekken waar het beleid wordt gemaakt, weten mensen niet precies wat vpk doen en weten ook niet wat de uitwerking is van allerlei maatregelen.’