Diefstal?

Ze wist het echt zeker, mijn cliënt. Die ochtend had ze 50 euro in een envelop gedaan en in haar handtas gestopt. De hele tas op zijn kop gezet, alles nageplozen, maar nee hoor niets te vinden. Het was een verjaardagscadeautje voor haar kleindochter.

Zoeken

Omdat ze zo intens verdrietig was, vroeg ik aan mijn collega of zij mij wilde helpen met het zoeken naar het geld. Alles hebben wij nagekeken in haar appartement. We hebben op de gekste plaatsen gezocht, maar helaas. Na dik een uur zoeken gaven wij het op, de bewoonster ontdaan achterlatend.

Vermiste euro’s 

Ik had die dag late dienst en mijn collega zou mij nog overdragen. Wij praatten nog even na over onze zoektocht naar de vermiste euro’s. Deze cliënt beschikte nog over betrouwbare cognitieve vermogens. Zou iemand het geld gestolen hebben? Dat zou dan in de ochtend gebeurd moeten zijn. Deze dame is niet altijd op haar kamer. Zoals overal wordt er bij ons ook gestolen. Het geeft mij altijd een rotgevoel en ik word er boos van. Blijf van andermans spullen af! Ik kan niet begrijpen dat je juist van deze mensen iets kan stelen.

Verstopplek

Het liet mij niet los die avond. En tijdens de koffiepauze kwam het natuurlijk weer naar voren. Ineens had ik een oproep. Het was de bestolen dame. Toen ik bij haar binnenkwam zag ik een blij gezicht. “Zuster, ik heb het gevonden!” Triomfantelijk liet ze mij het biljet zien. Bij het uitkleden kwam de envelop tevoorschijn. De buurvrouw had haar het advies gegeven om het geld achter de bh te dragen, zo kon het niet gestolen worden!

Lees ook:

Zwartboek diefstal zorginstellingen gemaakt