Dubbel

Een van de belangrijkste aanbevelingen is de bij- en nascholing voor verpleegkundigen verplicht te stellen. Mijn eerste reactie was: ‘Hoera, eindelijk is het ook in politiek Den Haag doorgedrongen dat de huidige opleidingen niet deugen!’ Want dat deze niet voldoen, is inmiddels wel duidelijk uit de vele reacties van studenten en verpleegkundigen op nursing.nl.

Maar na het doorspitten van het 88-pagina’s tellende rapport ‘Bekwaam is bevoegd’ nam mijn enthousiasme af. Want hoewel de RVZ ook voor de initiële opleidingen een andere opleidingsstructuur wil, luidt de volgende aanbeveling: baseer het zorgonderwijs op het verkrijgen van competenties. Ik citeer: ‘Omdat competentiegericht onderwijs al breed is ingevoerd zijn stimule¬ringsmaatregelen niet direct nodig.’ Wat een domper. Dat is het slechte nieuws. Ik had gehoopt dat de RVZ bedoelde dat het gehele model van competentiegericht onderwijs aangepast zou worden. Want daar is de ellende volgens mij mee begonnen.

Wat ooit door de Canadezen (ja echt) is bedacht als het ultieme scholingsmodel met de zeven bekende rollen (nee geen vijf): klinisch handelen, communiceren, samenwerking, organisatie, omgaan met kennis en wetenschap, maatschappelijk handelen en professionaliteit, daar is in de praktijk niet veel van terechtgekomen. Volgens de RVZ zou de nadruk bij de verpleegkundige opleidingen liggen op de rol van het klinisch handelen en te weinig op de overige zes rollen. Maar dat klopt niet. Om dat te weten hoef je geen lid te zijn van de Commission on Education of Health Professionals for the 21st Century. Dat is de internationale commissie van twintig vooraanstaande zorgprofessionals die zich in 2010 hebben gebogen over de vraag waar het toch naar toe moet met de zorg in de toekomst.

Leg deze vraag voor aan een willekeurige student verpleegkunde en het antwoord is simpel. Het blijft mij opvallen dat studenten verpleegkunde de blogs en berichten op nursing.nl over onder meer scholing aanklampen om hun reactie te geven over de slechte staat van het verpleegkundig onderwijs en het competentiegericht leren, dat volgens hun niet werkt. Dus ja, aan de ene kant ben ik blij dat met dit rapport het startsein is gegeven voor hervormingen in het verpleegkundeonderwijs, maar aan de andere kant vraag ik mij af of deze hervormingen wel de juiste problemen zullen aanpakken. Beetje dubbel dus. Bovendien, als je de basisopleidingen goed structureert en inhoudelijk verbetert, dan is er toch helemaal geen verplichte bij- en nascholing nodig? Enkel een aanvulling misschien om bij te blijven in je vak. Maar goed, daar zijn de meningen ook over verdeeld, zoals je kunt lezen in het artikel hierover in nursing juni: ‘Verplicht bij- en nascholen: willen we dat wel?’ Mijn antwoord: ‘Ja, maak het maar verplicht. Beter iets dan niets.’