Eindelijk kinderverpleegkundige!

Afgelopen woensdag mocht ik dan eindelijk mijn diploma in ontvangst nemen. Na een zware periode van 15 maanden was daar mijn einddoel in de vorm van een diploma.

Een zware studie, dat was het zeker. Mijn sociale leven en mijn lief hebben het echt soms zwaar te stellen gehad. De combinatie werken/leren en ook de combinatie van school met daarnaast de eisen die de afdeling stelt waren niet altijd makkelijk.

Het heeft bloed, zweet en vooral tranen gekost. De donderdagavonden met de afstudeerclub waarover ik jullie vorige week vertelde, waren naast heel hard werken ook een moment van relativeren, spuien en délen. Een duidelijk doel hield ik voor ogen wanneer ik het even niet meer zag zitten; wanneer ik weer heel veel moest in te weinig tijd. Wanneer ik het niet meer gebolwerkt kreeg. Want ik wilde absoluut slagen! Faillure is never an option, zoals een goede vriend van mij vaak zegt. Dat was ook wel mijn motto.

En bij een diploma hoort natuurlijk een feestje! Woensdagavond zijn we met een selecte club uit eten geweest en donderdagavond hield ik thuis een klein feestje. Want het moet natuurlijk gevierd worden. Eindelijk tijd voor ontspanning! Als cadeautjes kreeg ik dan ook vooral dingen voor ontspanning, kaarsen, boeken, badspullen.

Die rol als lerende mag ik nu achter me laten. Maar er valt natuurlijk altijd te leren. Ik ben een beginnend kinderverpleegkundige. Vol enthousiasme begin ik dan nu echt! Wat heb ik er zin in! Wat een heerlijk vak is dit!