Even slikken

Dat hebben Franse onderzoekers van het ‘Centre National de la Recherche Scientifique’ (CNRS) in Montpellier ontdekt.  De wetenschappers ontdekten dat de werkzame stof in xtc, MDMA, de eetlust vermindert. Daarom besloten de onderzoekers om naar gelijkenissen met anorexia te zoeken.

Hiervoor werden verschillende tests uitgevoerd op muizen. De onderzoekers concentreerden zich op het deel van de hersenen dat een rol speelt bij verslavingsgedrag. De eetlust van de muizen werd minder bij het toedienen van zowel de stoffen MDMA als CART. Deze laatste stof is in grote hoeveelheid aanwezig is in de hersenen van anorexia-patiënten. Dit onderzoek biedt mogelijkheden voor het vinden van een medicijn tegen eetziektes.

Kinderen met anorexia verplegen vind ik één van de moeilijkste dingen die er zijn. Vaak wordt er bij ons op de afdeling geroepen dat ze in het ziekenhuis niet op hun plek zijn en daar ben ik het wel mee eens. Ik zie anorexia toch vooral als een psychiatrisch ziektebeeld. Het feit dat je altijd op je hoede moet zijn, je altijd moet afvragen of er niet iets kan gebeuren, vind ik best lastig.

Een tijdje terug was anorexia het thema er bij het programma ‘A way of life’ . Daarin werden verschillende meiden gevolgd die anorexia hadden of doorgemaakt hadden. Als je dan ook naaste familie hoorde over hoe manipulatief ze waren en hoe goed ze konden liegen/verdraaien… Wat dat betreft vergeleek ik het altijd met de verslavingszorg: mensen die verslaafd zijn doen ook alles om hun doel te bereiken. Wat dat betreft blijkt nu dus dat ik een beetje gelijk heb. In de hersenen worden dezelfde hersencellen geactiveerd als bij de verslaving aan XTC.

Ik vroeg me ook meteen het volgende af: hoe moeilijk vind jij de zorg voor verslaafden/anorecten? En zijn deze mensen nu wel of niet op hun plek in het ‘gewone’ ziekenhuis?