Gastblog Mieke: 'Deze patiënt wel of niet opnemen?'

Met de MDL-arts overleg ik, als avondhoofd, of we een patiënt op moeten nemen in de avonddienst. Ze is aangekondigd via de huisartsenpost, omdat het thuis niet meer gaat. Het gaat om een mevrouw van 86 jaar, eindstadium COPD, rectaal bloedverlies bij gebruik van antistolling, een Hb van 3.1 en hartfalen. Mevrouw blijkt terminaal te zijn. Omdat ze zo moe is en last heeft van benauwdheidsklachten, heeft haar zoon de huisartsenpost gebeld. De dienstdoende huisarts is nu bij mevrouw thuis. Deze huisarts, hij kent mevrouw niet, heeft de zoon verteld dat zijn moeder waarschijnlijk nog wel iets op zal knappen als ze voor een bloedtransfusie naar het ziekenhuis gaat.

In de palliatieve fase komt het (o.a.) aan op een goede samenwerking tussen alle zorgverleners en de familie. Dat komt ook aan de orde op Het Palliatieve Zorg Congres. Informatie over het programma >>>

Terug naar het telefoongesprek met de dienstdoende MDL-arts. ‘Hebben we plek op de Interne en is er wellicht een éénpersoonskamer vrij?’  Afgaande op het verhaal heb ik mijn bedenkingen. Daarom vraag ik de MDL-arts of het ethisch verantwoord is om deze mevrouw nog naar het ziekenhuis te laten komen. Is een ziekenhuisopname voor haar wel de goede zorg? En is aan mevrouw gevraagd of ze thuis of in het ziekenhuis wil overlijden? Als ze graag thuis wil overlijden dan zou ze niet naar het ziekenhuis moeten komen.

Dan blijkt dat haar zoon vindt dat zijn moeder de bloedtransfusie moet proberen. En zo gebeurt het. Mevrouw wordt vanwege hartfalen opgenomen op de CCU en krijgt daar de bloedtransfusie. De volgende dag wordt ze overgeplaatst naar de afdeling Interne en nog diezelfde dag overlijdt ze.

Wat is hier aan de hand? Hoe komt het dat er buiten kantoortijden thuis een crisissituatie ontstaat? Hoe kunnen we dit ondervangen? Is hier wel eens gesproken over palliatieve zorg? Dit soort opnames zet mij aan het denken als oncologie- en geriatrieverpleegkundige. Wat was ik die avond graag thuis gaan kijken bij deze mevrouw. Want wat was nu eigenlijk de hulpvraag? Welke zorg was er nodig om deze mevrouw en haar zoon te helpen? Hadden we dit ook op een andere manier op kunnen lossen?

Ethische dilemma’s zoals Mieke Onvlee in deze blog beschrijft, komen vaak voor, maar hoe kun je deze gestructureerd bespreken in het team? Moreel Beraad is een van de methodes die je daarvoor kunt gebruiken. >>>

De spoedeisende hulp ligt ’s avonds en ’s nachts vol met oudere mensen, bij wie de casuïstiek vaak complex is. Zijn deze patiënten hierbij gebaat? Eigenlijk niet. Ik ben ervan overtuigd dat we dit soort opnames voor kunnen zijn. Wat, als bij een melding als deze een verpleegkundige thuis gaat kijken om de situatie in te schatten? Daar hebben alle partijen baat bij, niet alleen de patiënt en de naasten maar ook de huisarts van de huisartsenpost, de ambulancebroeders, het ziekenhuis en uiteindelijk de zorgverzekeringsmaatschappijen. De juiste zorg voor de juiste patiënt. Mag ik alvast gaan?

Wat vind jij? Laat onderaan dit bericht weten wat jouw mening is.