Ik wens iedereen die dit leest: een nieuw jaar! Gelukkig mag, maar rustig mag ook. Maak van dit jaar wat jij maar wilt. Ik wens je een nieuw jaar met nieuwe kansen om te grijpen (want dat moet je dan wel doen).
Hoe weinig origineel ook, we hopen toch allemaal op geluk en voorspoed. Dus geen tegenslagen, credietcrises of milieurampen. Geen negatieve collega’s, lege verpakkingen of heel, heel vieze bedden. Wel collegialiteit, kwaliteit en tijd voor de patiënten.
Omdat ik, naast verpleegkundige, ook geregeld mens ben, heb ik zelf ook te maken met tegenslagen en rampspoed. Nu moet ik zeggen dat 2010 mij al veel beter beviel dan 2009. Ik hoop dat die trant zich voortzet. Of betekent mijn jaar geluk, nu een nieuw jaar geluk voor een ander en dus weer wat meer pech voor mij?
Is er serieus iets te zeggen over het naderende nieuwe jaar? Kunnen we voorspellen of dit jaar al uitkomt dat er te weinig plegen zijn en teveel patiëntenzorgen? Groeit werkdruk ons daadwerkelijk verder boven het hoofd? Of is dit misschien het jaar dat we uit gaan vinden wat verpleegkundigen nodig hebben en hoe we dat gaan bereiken?
Ik neem me in ieder geval voor om goed voor mezelf te zorgen. Ik kan wat ik kan en dat is heel veel, maar niet magisch. Ik kan niet vliegen en ik kan ook niet naar twee bellen tegelijk. Ik ga dat ook helemaal niet meer proberen. Ik ga mijn collega’s helpen en vragen om hulp waar ik dat zelf nodig heb. Ik trek hier en daar een lijn in het ziekenhuislinoleum. Tot hier kan ik en daar stap ik niet overheen.
Voor 2011 wens ik tijd. Voor mijzelf, voor al mijn collega’s en vooral ook de onfortuinlijke patiënten van 2011. Tijd om goed na te kunnen denken. Rust voor een goed en verhelderend gesprek. Gelegenheid om problemen op te sporen en weg te masseren. Ik wens dat er tijd komt dat er naar ons wordt geluisterd, zodat we tijd krijgen om naar anderen te kunnen luisteren, zeg maar.
En wat wens jij voor jezelf of collega’s?
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account