Humor

Om even uit te puffen, alles te vergeten. Dat lachen het beste medicijn is, bewijzen de Cliniclows iedere woensdag weer bij ons op de afdeling. Gewapend met rode neus gaan ze de kindjes langs die op dat moment op de afdeling liggen. Ze toveren op vrijwel ieder kindergezicht een gulle lach.

Ik heb het ontzettend leren waarderen, het ‘vak’ van cliniclown, sinds ik op de kinderafdeling werk. Bange kindjes zien ineens niet meer zo op tegen de operatie. Zieke kindjes vergeten even alle narigheid van prikken, dokters, zusters en kunnen gewoon even kind zijn.

Maar er is ook een andere vorm van humor die bij ons op de afdeling zijn weg vindt. De humor om alle narigheid te relativeren. Gekke dingen die je met ouders of kind hebt meegemaakt. Maar ook met collega’s. Of juist ouders die heel erg claimen en waar je het helemaal mee gehad hebt, kunnen rekenen op een flinke grap binnen de muren van onze zusterspost. Daar is het veilig en kunnen we ongestoord van de humor genieten, alles loslaten.

In de nachtdienst slaat de meligheid geregeld toe, eveneens op vrijdagmiddag wanneer het weekend lonkt. Teamleiders doen vrolijk mee. Grapjes en streken uithalen. Leerlingen die appelsap in een urinepotje doen en even ‘proeven’ hoe het ervoor staat met de patiënt. Vaseline op de handvaten en sleutelgaten van de auto van de dokter die zijn laatste dag had en natuurlijk de niet te vergeten neppatiënt met de meest rare namen en de meest vreselijke aandoeningen…

Heb jij het ook zo nodig, humor in de zorg? En vind je dat er te weinig aandacht of tijd voor is?