Is de beroepscode nog wel van deze tijd?

Een woordvoerder van de V&VN wees ons op de beroepscode. De beroepscode, die in het leven is geroepen om verpleegkundigen wat normen en waarden bij te brengen en een uitgangswaarde voor handelen te zijn, opgesteld door de beroepsgroep zelf en gebruikt in de opleidingen en de dagelijkse zorgpraktijk, is in strijd met het aannemen van het geldbedrag. In artikel 2.12 van de Nationale Beroepscode van verpleegkundigen en verzorgenden staat het uitgangspunt over het aannemen van schenkingen.

Toch is het niet zo zwart-wit beschreven zoals men ons eerst wilde doen geloven. In de beroepscode staat dat het aannemen van schenkingen niet per se verboden is. Zo moet de zorgvrager het beleid van de afdeling aanhouden; dus moet er overlegd worden. Daarnaast mag je geen gift accepteren als het méér is dan een symbolisch blijk van dank.

Maar wanneer wordt een staatslot van 28 euro meer dan een symbolische iets? En waar ligt de grens? Mag ik wel een tekening aannemen van een kind waarop staat ‘voor zuster Noortje’ en deze op het prikbord hangen van de afdeling? Wat als er op de ene dag wel gebak is van de patiënten en de andere dag niet? Schaad ik hiermee mijn collega’s? Natuurlijk niet! Wat een onzin!

Dat het nieuws ons plegen erg aangreep bleek wel uit de vele reacties. Er werd geroepen over grote bonussen voor de managers en de weinige blijk voor waardering voor het vak.

Is de beroepscode nog wel van deze tijd? Is het niet alleen iets wat ons er tijdens de opleiding ingeramd is, maar dus niet (altijd) overeen komt met de praktijk? Moet de zorg echt zo zwart-wit zijn?