Het Flevoziekenhuis in Almere is het best presterende ziekenhuis van het land, zegt het AD. Ik vraag me af wat dit betekent.
Vorig jaar stond het op nummer 29, maar door hard werkende specialisten, verpleegkundigen, medewerkers en vrijwilligers zijn ze nu dus nummer één.
Ik weet nog goed dat mijn ziekenhuis op nummer één stond. Dat was echter in 2006. Wat waren we goed. Het jaar daarop stonden we op nummer 21. 20 andere ziekenhuizen waren het beter gaan doen, dan wij. 2008 was er paniek. Mijn ziekenhuis had een snoepduik gemaakt naar nummer 40, het jaar erop zelfs nummer 45.
Terwijl Nursing het Flevoziekenhuis roemt om zijn nummer één-inspanningen, schrijft mijn ziekenhuis: ‘Het MCL staat op de 43e plaats. Daarmee zijn we twee plaatsen gestegen.’ Maar ik vraag me af: wat zegt dit? Wordt een ziekenhuis slechter als het zakt of worden anderen beter? Hebben de ziekenhuizen in de hoogste gelederen meer gepresteerd of hebben zij betere advocaten en PR-mensen?
Is mijn ziekenhuis beduidend slechter dan het Flevoziekenhuis? Slecht is het in ieder geval niet. Ik zal niet zeggen dat ik er graag zou willen liggen. Maar dat is omdat ik niks wil mankeren. Ik zou mij echter blind vertrouwen in de handen van mijn collega’s. Ik werk in een continu naar verbetering strevend topklinisch ziekenhuis. En we zijn niet nummer 1 van Nederland, niet eens het beste van Friesland, maar wel een grote, goed georganiseerde instelling.
Nummer 1 is een grote eer. Bij deze wil ik elke medewerker en baas van het Flevoziekenhuis dan ook feliciteren met dit bewijs van kwaliteit. En voor elk ander ziekenhuis in de top 100 of daar buiten zou ik willen zeggen: je tijd tot verbeteren gaat nu in!
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account