Kerstpakket

De beloning bevond zich in een doos, ‘mooie momenten’ getiteld. Een kit om chocomel te maken, blokken chocola op een stokje die je zo door de melk kunt roeren, een dienblad waarin je vier foto’s kunt stoppen, een zakje pindarotsjes, een bruine kan met vier porseleinen glaasjes en een soort dagboekje met een potlood. Altijd leuk om iets te krijgen en een gegeven paard…. maar de actie die iedere jaar in ons ziekenhuis gevoerd wordt en waar aan het personeel gevraagd wordt om de kerstpakketten te geven aan hen die minder bedeeld zijn, was dit jaar een groot succes. Al vraag ik me af wat die mensen met chocoladelolly’s moeten doen, als ze al moeite hebben om een pak melk te betalen bijvoorbeeld. Nee, het gros van het ziekenhuis was het er over eens, het was een karig kerstpakket en dat terwijl het in een hele grote doos zat en ik van patiënten te horen kreeg, toen ik door de grote hal met mijn doos wandelde, dat ik misschien toch maar een verhuisbedrijf moest inschakelen. Beetje jammer.

Nee, dan de medewerkers in het Spaarne ziekenhuis, zij vonden een tegoedbon van 50 euro voor plastische chirurgie in hun pakket. De actie werd niet goed ontvangen en de raad van bestuur was hier verbaasd over, het was immers goed bedoeld… Ja hoor, hartstikke leuk als je baas vind dat je toch echt die tanden moet laten bleken of die rimpels moet opvullen. En zeker in een bedrijf dat voor 80% uit vrouwen bestaat een erg pijnlijk cadeau.

Mijn vorige kerstpakketten, die waren over het algemeen echt superleuk. Een gebaksbord met drie losse schaaltjes, beschilderd door mensen met een verstandelijke beperking. Of het tapas-pakket van 2005. Schaaltjes in lime groen met wit en een boekje met recepten, een olie- en azijnfles. Het jaar daarvoor was dramatisch: een EHBO pakketje voor de auto, dat terwijl je de hele week al in de verbanden zit…