Onze technische dienst draait overuren. Een (zieken)huis vol vrouwen. Wat wil je? Wat zijn we blij met helpdesks. En met mannen met vieze vingers en een kar vol spullen. Onze redders.
Worden dagelijks op mijn afdeling besteld. Soms omdat er een stopcontact los zit. Omdat ‘de vrouwtjes’ vergaten te ontstekkeren alvorens ze met patiënt en bed op de loop gingen. Dan zijn de vrouwen ‘dom’. Maar de mannen echt nodig. Een loshangend stopcontact is levensgevaarlijk. Er zal iemand net in die richting zijn urine verliezen. Zit het hele ziekenhuis zonder stroom. En de patiënt zonder…
Nou ja. Waar was ik? O ja. Losliggende stopcontacten. Open en bloot. Gevaar. Vrouwen dom. Mannen nodig. Maar dan zijn er de situaties waarin de vrouwen gewoon echt dom zijn. Mannen zijn dan verre van nodig. Zo belde er een collega met de TD. De fax was kapot. Of de stekker er wel in zat? Briesend legde zij de man aan de telefoon uit dat ze niet gék was. Of ze het toch even wilde checken? Zat de stekker er niet in.
Een andere collega belde ook. Thermometer kapot. ‘Is de batterij leeg?’ wilde de beste man weten. ‘Zou kunnen’, bekende de collega. Maar ze wist niet hoe het ding open moest. Soms gilt er een zuster dat de printer kapot is. Blijkt het papier op. Dat concluderen dan de stoere TD-mannen als ze met hun karretje naar onze longafdeling zijn gehobbeld.
Ik wil niet in hokjes denken. Maar volgens mij is het gewoon waar: vrouwen hebben mannen nodig. Verpleegkundigen zijn vrijwel altijd vrouwen. Weten we het niet, dan gillen we zo hard we kunnen. En het werkt, want de mannen komen ons redden. En weten we het wel, maar hebben we er geen zin in, gillen we alsnog. Komen mannen ook.
Kunnen zusters nog functioneren zonder mannen? En wat vinden de mannelijke plegen van dit alles?
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account