'Mijn niet-reanimeren tattoo blijft gewoon staan'

In februari besteedde Nursing aandacht aan mensen die op hun lijf hadden laten tatoeëren dat zij niet gereanimeerd wilden worden, als hen iets zou overkomen. Zo vertelde de 76-jarige Johannes Marchetti: ‘Ik wil beslist niet dat er aan me gedokterd wordt en dat ik daarna als een kasplantje in een vieze luier moet zitten wachten op mijn dood.’

Tattoo in het Engels

Maar nu blijkt uit recent onderzoek dat 70-plussers veel beter uit een reanimatie komen dan vooraf werd gedacht. 90 procent van de overlevenden komt volgens de onderzoekers goed uit de reanimatie of met hooguit een lichte stoornis. Nursing vroeg Johannes Marchetti om een reactie: ‘Oh nee, ik denk er niet over om mijn tatoeage te laten verwijderen’, zegt hij resoluut. ‘Sterker nog: ik denk erover om er nóg eentje onder te plaatsen met dezelfde tekst, maar dan in het Engels. Want mijn vrouw en ik gaan regelmatig naar het buitenland, en mocht ik daar neervallen, dan wil ik ook niet gereanimeerd worden.’ Marchetti heeft het met zijn huisarts over het onderzoek gehad: ‘Hij vroef of ik van gedachten veranderd was. Nee dus. Ik geloof de resultaten van dat onderzoek eerlijk gezegd ook niet. Mijn vrouw en ik zien elke week in het verzorgingshuis hoe jonge mensen erbij zitten nadat ze gereanimeerd zijn. En elke keer zeggen we na zo’n bezoek: “We zijn blij met onze tattoo”.”

Neurologische schade na reanimatie zelfde ongeacht leeftijd
De neurologische schade na een reanimatie die heeft plaatsgevonden buiten het ziekenhuis, is bij 90-plussers niet anders dan bij jongere patiënten. Lees meer >>>

Polonaise

‘Geen sprake van!’ roept ook Nelly Bolten (91) als we informeren of ze haar tatoeage nu zal laten weglaseren. ‘Begrijp me niet verkeerd, ik sta heel positief in het leven en geniet er met volle teugen van. Het gaat ook hartstikke goed met me. Maar ik hoef niet opgeblazen te worden als ik neerval. Als ik sterf, dan heb ik een mooi leven gehad en is het goed.’ Bolten volgt het nieuws over reanimatie op de voet, en wist ook van het onderzoek. ‘Hartstikke prachtig voor die mensen dat het goed kan komen, maar aan mijn lijf geen polonaise.’