Nieuw: de verzorgende-plus

Voor verzorgenden zijn er te weinig mogelijkheden om carrière te maken. Dat bleek laatst uit een panel-onderzoek van Nivel. Niks nieuws wat mij betreft. Ambitieuze verzorgenden willen vaak wel hogerop, maar dan binnen het eigen vakgebied, en niet als verpleegkundige of als leidinggevende.

Hoeveel kanten kun je dan op? In de thuiszorg zijn er wel een paar. Je kunt Gespecialiseerd Verzorgende (GV’er) worden. Een interessante optie als je iets hebt met probleemgezinnen of cliënten met psychische stoornissen. Je kunt je soms ook aansluiten bij een PG-team, of ergocoach worden.

Werk je in een verpleeg- of verzorgingshuis, dan kun je je soms specialiseren in incontinentie, diabetes of decubitus. En je wordt expert in een bepaald ziektebeeld als je op een revalidatie-afdeling werkt of een Korsakov-wooneenheid. Het aantal mogelijkheden hangt vooral af van de instelling en de bereidheid tot vernieuwing van je leidinggevende. Echt structureel is het niet, en welke status heeft zo’n specialisatie? Wie weet er precies wat je dan kan en weet? En krijg je er ook extra voor betaald? Meestal niet, vrees ik.

De enige serieuze carrièrestap die je kunt maken, is EVV worden. Dan kom je in een hogere salarisschaal, en er gaat een serieuze en stevige opleiding aan vooraf. Maar het is niet zo moeilijk om nog wat interessante specialisaties te bedenken die wezenlijk bijdragen aan de kwaliteit van de zorg.

Een verzorgende-plus die alles weet van Alzheimer bijvoorbeeld, en ook van andere vormen van dementie. Of een NAH-expert. Een Parkinson-deskundige, een snoezelkenner, en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Dat zou het werk een stuk spannender maken voor verzorgenden die meer willen dan alleen de toiletronde op tijd klaar hebben. Als verzorgende-plus ben je de expert in een ziektebeeld en dwing je jezelf om op de hoogte te blijven van de laatste ontwikkelingen. Zo voorkom je bijvoorbeeld dat er verouderde technieken worden toegepast of dat de bejegening hopeloos achterhaald raakt. Regelmatig bijscholen is dus een must, en als expert kun jij je collega-verzorgenden weer op de hoogte houden.

Ook binnen kleinschalig wonen liggen er kansen. Bij een complex van huisjes kan het geen kwaad als er de nodige deskundigheid in huis is over vasculaire dementie, voetproblemen of reuma. Zeker omdat hier nauwelijks verpleegkundigen rondlopen. Met een handjevol verzorgenden-plus kun je de medische kennis mooi een beetje opkrikken, en voor een verzorgende is het fijn dat je even naar een deskundige collega kunt lopen met een prangende vraag.

Een mooie aanleiding voor vakbonden, opleiders, werkgevers en beroepsorganisaties om weer eens om de tafel gaan zitten om zoiets van de grond te krijgen. Bij de EVV is het ook gelukt, al duurde dat wel erg lang. Veel tijd is er niet, de beroepsgroep is – met recht – onrustig en ontevreden, een leegloop dreigt. Het zou mooi zijn als de eerste verzorgende-plus volgend jaar al haar of zijn eerste diploma zou halen.