Op de schop

Studenten willen geen coach, projectgroepjes of rollenspelen meer over sociale vaardigheden. Na een jaar hebben ze dat wel gezien en geleerd. Ze willen stevig les krijgen en hun hersenen volpompen met kennis over de inwendige mens. Dan vraag je je toch met enige zorg af wat het huidige niveau van een pas afgestudeerde verpleegkundige is…

Studenten in België lijken klinisch beter onderlegd te zijn, ze brengen in ieder geval meer tijd door in skillslabs. In Nederland is de trend ontstaan dat je op school bezig bent met competenties en het erop neerkomt dat je in de praktijk je kennis moet opdoen en verbanden moet leren leggen tussen observaties en ziektebeelden. Dat leidt weer tot frustratie bij de gediplomeerden op de werkvloer die de nieuwe spruiten deze kennis bij moeten brengen.

‘Verpleegkundigen moeten steeds meer taken en functies op hoog medisch niveau uitoefenen. Daarom is het vreemd dat de basisopleiding weinig aandacht besteedt aan de inwendige mens’, vindt Marc Bakker, docent klinisch redeneren aan de Amstel Academie in Amsterdam. Hij geeft studenten die zich na de bachelor verpleegkunde willen specialiseren, les in klinisch redeneren en heeft hier zelfs een eigen methodiek voor ontwikkeld. Zijn studenten zijn blij en geven aan dat ze dit veel eerder hadden willen leren. Ze hebben gelijk. Het hele verpleegkundig basisonderwijs moet maar eens op de schop. Want als we zo doorgaan vrees ik dat er over een paar jaar geen bacheloropleidingen verpleegkunde meer bestaan. Ze leren het toch wel in de praktijk…

De hoge heren en onderwijsdeskundigen zijn doorgeschoten in het doorontwikkelen van het onderwijs, om het vak nog gespecialiseerder en professioneler te maken. Een fijn streven, maar het schiet zijn doel voorbij. Het gevolg is dat er steeds meer verpleegkundigen worden afgeleverd die niet eens weten aan welke kant het hart zit. Eén troost, we kunnen nog altijd in de leer gaan bij onze zuiderburen. Of bij Marc Bakker natuurlijk.