'Oudere moet waarheid over reanimatie weten'

Van der Wedden reageert met zijn artikel in Trouw op het AMC-ARREST onderzoek (Beesems), dat onlangs verscheen. Daaruit bleek dat 70-plussers die een reanimatie overleven, in veruit de meeste gevallen weer een normaal leven kunnen leiden. 90 procent van de overlevenden zou zelfs goed uit de reanimatie komen, of met hooguit een lichte stoornis. Slechts 7 procent van de 70-plussers die een reanimatie overleven, zou ernstige restschade ondervinden.

70-plussers komen beter uit een reanimatie dan gedacht>>>

Uit de richtlijn Reanimatie bij kwetsbare ouderen (2013) bleek juist dat slechts 8 procent van de gereanimeerde ouderen zou levend uit het ziekenhuis worden ontslagen. En de helft van hen zou ernstige neurologische schade hebben opgelopen. Door het onderzoek van Beesems staat deze richtlijn weer ter discussie. Daarbij zou het onderzoek dat de richtlijn ondersteunt, volgens de Reanimatieraad geen betrekking hebben op de Nederlandse situatie en daarom niet representatief zijn.

‘Verpleegkundige moet gesprek over reanimatie kunnen voeren’>>>

Onafhankelijke publicatie over reanimatie

Toch vindt Van Der Wedden dat de richtlijn Reanimatie bij kwetsbare ouderen meer waardering verdient. ‘De kans om na een reanimatie als kasplantje te eindigen is klein. Maar na jaren van hosannaverhalen was de richtlijn wél de eerste onafhankelijke publicatie voor Nederlandse ouderen over reanimatie. Het is de eerste bron die genuanceerd aandacht besteedt aan succes en schade. En dat is precies wat mist in de wijze waarop het onderzoek van Beesems haar onderzoek presenteert. Beesems heeft nuttig werk verricht, want zo veel was nog niet bekend over de uitkomsten van reanimatie bij ouderen in Nederland. Maar in haar presentatie heeft ze zich te veel een voorstander van reanimatie getoond in plaats van wetenschappelijke distantie te bewaren.’ Volgens van der Wedden hebben Nederlandse ouderen recht op het volledige verhaal over reanimatie. ‘Een verhaal waarin ruimte is voor succes en kansen, maar waarin de potentiële schade ook niet onbesproken blijft.’