Meneer Daalder is niet meer de jongste, maar evengoed zeer verliefd op zijn Annemarietje. Als zij de kamer binnenloopt, straalt hij blozend. Even vergeet hij dat hij zijn kamer deelt met drie anderen. Even vergeet hij dat hij pijn heeft. Hij grijpt zijn vrouw bij haar billen en kust haar langdurig.
Medepatiënten en een toevallig bloeddrukmetende verpleegkundige raken er wat verlegen van. Later fluistert mevrouw Jacobs op het bed ernaast tegen haar bezoek dat ze het maar wat smerig vindt, dat gevrij: ‘Voor zo’n oude kerel.’
Meneer Daalder kan het niet schelen. Hij geeft veel meer om zijn vrouw, dan om de zeurend zieke vrouw bij het raam. Liefst zou hij ‘Marietje’ even flink vastpakken, lang en ongegeneerd. Maar meneer Daalder weet ook wel dat dat tegen ‘de gebruiken’ is. Probleem is alleen dat hij zoiets anders dagelijks deed. En nu ligt hij al zeker zes dagen op een vierpersoonskamer.
Een jonge vrouw op de kamer er naast, ligt even samen met haar vriend onder de dekens. De bloeddruk metende zuster stapt de kamer op, zonder kloppen: ‘Zo, ik zal ook u even controle…’ Onmiddellijk rent de verpleegkundige de kamer weer uit. Wat moet ze zeggen? In de teampost vertelt ze nerveus giechelend het verhaal aan collega’s: ‘Ze lagen samen in het bed. In een zíekenhuis!’
Vaak laat ik mijn blogs vooraf aan anderen lezen, voor ruggespraak. Een vriend zegt dat ik beter niet over seks kan schrijven, maar over intimiteit. Wat denk ik hiermee te bereiken; wil ik shockeren? ‘En oudere mensen doen waarschijnlijk helemaal niet meer aan seks,’ meent hij.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account