Studenten wonen in verzorgingshuis

Hoe kwamen jullie op dit idee?

‘Drie jaar geleden werd het Lente-akkoord gesloten, waarbij we hoorden dat we intramuraal niet meer all-inclusive zorg gaan geven. Dit bracht leegstand als risico mee, en concurrentie zou meer een rol spelen. Ik dacht: waar staat Humanitas voor? Toen formuleerde ik de ambitie om het meest warme en gastvrije huis van Deventer te worden. Maar het mocht niet veel geld kosten.’

En toen dacht u aan de studenten?

‘Ja, het plopte eigenlijk opeens als idee op. Een student verdient zo’n tien euro per uur, een kamer kost gemiddeld 300 euro per maand. Dus bedacht ik dat een student in ruil voor 30 uur per maand vrijwilligerswerk in het huis, een appartement mocht betrekken. Maar de cliëntenraad stond niet meteen te juichen…’

Want?

‘Ze dachten bij studenten toch aan sex, drugs and rock and roll. We zouden er eerst eentje toelaten en dan de boel evalueren. Student Onno kwam als eerste student in december 2012 bij ons wonen.’

En, is het een succes?

‘Absoluut. We merkten meteen dat met jonge mensen in huis de sfeer wordt opgetild. Er is meer leven in de brouwerij, en dat vinden de bewoners gezellig. Inmiddels wonen er vijf studenten in het huis, op elke afdeling eentje. Dat is ook de max, we blijven in de eerste instantie een woon- zorgcentrum, geen studentenhuis.’

Lees ook: 10 meest inspirerende zorginitiatieven van 2014

Hoe worden de studenten geselecteerd?

‘Ze schrijven een brief, en als ze hierin goed kunnen toelichten waarom ze juist hier op kamers willen wonen, nodig ik ze uit. Ik vraag om een Verklaring omtrent gedrag en ga vervolgens met de door het woon- zorgcentrum lopen. Aan kleine dingen merk je meteen of ze goed met ouderen omgaan. Of ze door de hurken gaan als ze met een rolstoeler praten, en hoe beleefd ze zijn.’

Maar dan heeft u nog geen garantie dat ze eventueel een portemonnee leegroven…

‘Klopt, maar die zekerheid heb je nooit. Mocht dit voorkomen, dan wordt deze student er natuurlijk meteen uitgezet.’

Wat voor klusjes moeten de studenten in die dertig uur doen?

‘Dat kan van alles zijn: een praatje maken, iets repareren in het appartement, en sowieso is er elke avond een student aanwezig bij de broodmaaltijd. Ons credo is: als je niet eenzaam wilt zijn, hoef je dat ook niet te zijn. De studenten organiseren ook activiteiten. Zo heeft Jurriën met de bewoners van zijn afdeling voetbal gekeken, drinkt Jessica elke zaterdagavond een wijntje met de bewoners, en heeft Jordi onlangs een graffitiworkshop georganiseerd, alles zat onder.’

Bekijk video over de woonstudent: ‘Ik hoop dat hij lang bij me blijft’

Hoe check je dat ze die  dertig uur volmaken?

‘Ik registreer dit niet, het is de bedoeling dat ze dit zelf een beetje in de gaten houden. Je merkt ook dat ze elkaar hierin scherp houden. Als iemand zijn snor drukt, spreekt een andere student hem hierop aan.’

Wat is het effect op de bewoners?

‘Die vinden het heerlijk dat de studenten de buitenwereld mee naar binnen nemen. De gesprekken die ze met de studenten voeren zijn anders, want ze gaan niet meer alleen over ziekte of pijn, maar of de student al een vriendinnetje heeft en of ze al is blijven slapen. Een van de bewoners dementeert en dwaalt ‘s nachts vaak over de gang. Toen Jordi thuiskwam na het stappen heeft hij een wijntje met haar gedronken en haar erna naar haar kamer gebracht. En toen een demente bewoonster ervan overtuigd was dat er een vreemde man rondliep, heeft de student hem zogenaamd voor haar weggejaagd.’

Hebben de bewoners er geen overlast van?

‘Nee. De meesten zijn slechthorend, dus ze merken het niet als de studenten ‘s nachts thuiskomen, of mensen over de vloer hebben. En als ze het de volgende dag horen, zeggen ze: “Jammer dat ik het niet gehoord heb, anders was ik er even bij komen zitten”. Er ontstaat echt een vertrouwensband, en da’s mooi om te zien. Zo heeft een van de studenten laatst een bewoner die was gevallen in het ziekenhuis bezocht…’

Wat vinden de verzorgenden ervan?

‘In het begin vonden ze het spannend, je weet toch niet wat je kunt verwachten. Maar nu vinden ze het gezellig. Alle studenten heb ik een bhv cursus laten doen –wat ze graag deden, want dat staat goed op hun cv- en dat geeft een extra gevoel van veiligheid voor verzorgenden die in de nachtdienst werken. Als er opeens brand uitbreekt, heb ik vijf extra paar handen die kunnen meehelpen. Overigens weigeren we studenten die een zorgopleiding doen. Anders gaan dingen door elkaar heen lopen. Verzorgenden kunnen zich gecontroleerd voelen en je krijgt dan misschien de neiging om deze studenten in te zetten als er te weinig mensen zijn. Het belangrijkste is dat de studenten een goede buur zijn. Inmiddels vragen veel zorginstellingen hoe we dit hebben aangepakt, en is er zelfs belangstelling vanuit het buitenland. Geweldig om anderen hiermee te inspireren.’

Geïnspireerd geraakt, en wil je ook de mogelijkheden bekijken van  de woonstudent? Stuur dan een mailtje naar info@humanitas.nl