Blog Conny: 'Ik schrik als ik zie hoe vaak we vergaderen'

Ik werd laatst door een stagiaire geïnterviewd. Zij stelde mij een vraag over vergaderen. Ze wilde weten wat er zoal aan overlegmomenten waren en hoe vaak ik hiermee bezig was.

Overdracht

Nu heb je in de zorg vaak overleg met elkaar, al was het alleen de overdrachten die je hebt in een dienst. Meestal zijn dit zeer korte gesprekjes, die wel van groot belang zijn. Als bij ons de wisseling van diensten zijn, gebeurt dit meestal op een informele wijze, even snel tussen de bedrijven door. En dan in de trend van; die is niet lekker en die heeft een bloedsuikerdagcurve en meneer X is begonnen met een antibioticakuur vandaag, etc.

Teamoverleg

Anders is het met het teamoverleg, evv-overleg, werkbespreking en de bewonersbespreking. Dit gaat op een formele manier met een agenda en kost heel wat meer tijd. Daarnaast zit ik ook nog in de vakgroep verpleging/verzorging en in diverse andere commissies.

Overlegcultuur

Als ik het uitgewerkte interview nakijk van de stagiaire, schrik ik van de hoeveelheid tijd die al deze overlegmomenten bij elkaar kost. Zo op papier ziet het er zeer indrukwekkend uit. Ik vraag me meteen af of het niet een stuk minder kan. Zou het echt nodig zijn om zoveel energie erin te steken? Heerst er geen onnodig overlegcultuur of is het echt een noodzakelijk kwaad?

Uren schrappen

Volgens mij kan er best heel wat worden geschrapt. Ik denk dat het de moeite loont om eens kritisch te kijken wat anders kan. Bij het eerstvolgend werkoverleg zal ik dit voorleggen aan mijn collega’s.