Verkiezingen 2017: programma SGP

Let op: deze teksten komen uit de verkiezingsporgramma’s van de verschillende partijen en zijn niet tot nauwelijks bewerkt door de redactie.

Palliatieve zorg

Goede palliatieve zorg en pijnbestrijding kan voor mensen die lijden aan een levensbedreigende ziekte enorm veel betekenen. Het leidt tot een betere ‘kwaliteit van het leven’. Dat besef dringt steeds verder door, wat zich vertaalt in veel meer aandacht voor de zorg rondom een ziek- en sterfbed. De afgelopen jaren is er op dit punt al veel bereikt. Maar er kan nog véél meer worden gedaan! 

– Voldoende tijd en geld voor het voeren van een empathisch gesprek tussen de arts en een ongeneeslijk zieke patiënt is cruciaal om de behandel(on)mogelijkheden in kaart te brengen. Hiermee kan overbehandeling voorkomen worden.
-Een eenduidige, persoonsvolgende financiering van de palliatieve zorg is hard nodig. Alle mensen met een levensbedreigende aandoening krijgen daarmee toegang tot palliatieve zorg op de plek waar zij dat wensen. Door betere zorg in een (bijna) thuissetting, kan het aantal onnodige ziekenhuisopnamen worden verminderd.
– Palliatieve zorg wordt niet alleen in de allerlaatste levensfase ingezet, maar waar mogelijk ook eerder gedurende een ziekteproces.
– Er komt een hulplijn voor palliatieve zorg waar mensen terecht kunnen met urgente vragen en knelpunten.
– Er komen meer palliatieve zorgvoorzieningen voor kinderen. Daar wordt niet alleen zorg
geboden die nodig is, maar ook (tijdelijke) zorg voor ernstig zieke kinderen, zodat hun ouders even op adem kunnen komen.
– De palliatieve zorg aan mensen met een psychiatrische achtergrond staat nog in de kinderschoenen. De SGP wil daarom geld beschikbaar stellen voor onderzoek op dit terrein.
– In de opleiding van artsen, verpleegkundigen en verzorgenden moet er meer aandacht komen voor palliatieve zorg.

Zie ook: weet jij al wat je gaat stemmen? Stem op de poll 

Euthanasie

Het leven is het meest kostbare geschenk dat God ons geeft. Daar moeten mensen van afblijven. Dat geldt eens temeer als het gaat om het actief beëindigen van het leven van hen die moeite hebben hun wil te uiten, zoals mensen met dementie. Het begrip ‘uitzichtloos en ondraaglijk lijden’ wordt op die manier steeds verder opgerekt. Beter is het om het lijden te verlichten door excellente (palliatieve) zorg. Of, heel waardevol, eenzaamheid te voorkomen. Het zou natuurlijk het allerbeste zijn als de ‘Euthanasiewet’ zou worden ingetrokken. Daar lijkt vooralsnog geen meerderheid voor te zijn. Daarom wil de SGP de volgende maatregelen:
– Uitbreiding van de mogelijkheden voor euthanasie bij dementie, psychiatrische ziekten of op welke andere grond ook, mag niet worden toegestaan.
– Palliatieve sedatie mag nooit gebruikt worden als sluiproute om de zorgvuldigheidseisen voor euthanasie te ontlopen.
– ‘Euthanasieshopping’ van de ene arts naar de andere om hoe dan ook euthanasie te kunnen (laten) plegen is ongewenst. Dat kan in ieder geval voorkomen worden als het criterium ‘uitzichtloos en ondraaglijk lijden’ wordt begrensd.
 – Hulp bij zelfdoding is verboden. Daar moet óók onder vallen het geven van informatie over hoe dat kan.
– Legaliseren van een zelfmoordpil voor mensen die niet in aanmerking komen voor euthanasie of zogenaamd ‘klaar met leven zijn’, is een levensgevaarlijke ontwikkeling. Niet aan beginnen dus!
– Er mag geen maatschappelijk klimaat ontstaan, waarin ouderen of mensen met veel zorgkosten, druk ervaren om een einde aan hun leven te maken.
– Eenzaamheid en ervaren overbodigheid zijn grote problemen onder ouderen, die de roep om een voortijdige dood kunnen versterken. De overheid moet gemeenten, maatschappelijke organisaties en kerken daarom stimuleren om de eenzaamheid onder mensen te bestrijden.
De landelijke overheid faciliteert dit door inspirerende voorbeelden te verspreiden. Ook
kunnen scholen met een maatschappelijke stage jongeren in contact brengen met ouderen.
– Als een Toetsingscommissie Euthanasie niet unaniem is in haar oordeel over een
euthanasiedossier, dient de rechter zich daar altijd over te buigen. Daarmee kan een steeds verder oprekken van de euthanasiepraktijk worden tegengegaan.

Orgaandonatie

Bij orgaandonatie gaat het om een emotioneel en gevoelig onderwerp: voor mensen die een keuze moeten vastleggen, voor nabestaanden die daadwerkelijk met orgaandonatie te maken krijgen als een geliefde is overleden en voor mensen die wachten op een orgaan. Daarom zijn er ook geen gemakkelijke antwoorden.

– De keuze om wel of geen orgaandonor te willen zijn, is een gewetensvolle, persoonlijke keuze die mensen zelf moeten maken. De SGP is daarom tegen een zogenaamd Actief Donorregistratiesysteem, waarbij mensen automatisch donor worden wanneer ze geen keuze registreren.
– De SGP begrijpt de nood van mensen die wachten op een donororgaan. De SGP vindt daarom dat de overheid moet investeren in goede voorlichting, waarmee mensen gemotiveerd worden om een keuze vast te leggen. Ook artsen kunnen deze vraag op gepaste momenten aan de orde stellen.
– Technologische innovaties, zoals de ontwikkeling van kunstorganen, kunnen eraan bijdragen dat er meer mensen geholpen kunnen worden die op een wachtlijst staan. Dergelijke innovaties wil de SGP, mits ethisch verantwoord, stimuleren.
– Er komt meer aandacht voor goede voorlichting en zorgvuldige procedures in ziekenhuizen.

Medische zorg

>Iedereen heeft recht op betaalbare, toegankelijke en kwalitatief goede medische zorg. En: goede zorg dichtbij huis is wél zo prettig. Dat geldt met name voor zorg die gegeven wordt door professionals in de eerste lijn, zoals huisartsen, apothekers, wijkverpleegkundigen en paramedici. Als die goed samenwerken en op elkaar afgestemd zijn, is de patiënt het best af. Bij het maken van een keuze voor een zorgaanbieder, is het belangrijk dat mensen weten hoe het zit met de kwaliteit en de prijs van de geboden zorg. Een prioriteit van de komende vier jaar is om deze inzichtelijk te maken.
> Het basispakket wordt niet beperkt. Wel willen we dat er binnen het basispakket zoveel mogelijk zorg op maat wordt aangeboden en dat onnodige behandelingen worden voorkomen.
>De SGP verlaagt het eigen risico. De hoogte van het eigen risico mag er niet toe leiden dat zorg gemeden wordt die iemand nodig heeft. De zorgtoeslag blijft een belangrijk instrument om mensen te compenseren als de kosten te hoog oplopen.
> Mensen die dat willen, krijgen voortaan de mogelijkheid om te kiezen voor een hoger vrijwillig eigen risico, uiteraard in ruil voor een forse premieverlaging.
>Patiënten krijgen meer inzicht in hun zorgrekening. Als zij fouten ontdekken in hun zorgrekening verdienen zij een bonus van hun zorgverzekeraar, bijvoorbeeld door een korting op hun eigen risico. > Patiënten krijgen online toegang tot hun medisch dossier, mits de veiligheid en de privacy goed gewaarborgd zijn.
>Samenwerking in de zorg, met name bij complexe zorg, dient te worden bevorderd. Regels die samenwerking in de weg staan, worden geschrapt.
> Relatief eenvoudige, veel voorkomende zorg of spoedeisende hulp dienen in de buurt beschikbaar te zijn in een regionaal ziekenhuis, een zelfstandig behandelcentrum of een polikliniek. Bij complexe zorg kan het nodig zijn dat die aangeboden wordt in een gespecialiseerd ziekenhuis voor betere kwaliteit.
> Verpleegkundige topzorg, waarbij alle wijkverpleegkundigen in een regio gebruik kunnen maken van hoogwaardige verpleegkundige ondersteuning en deskundigheid vanuit een gespecialiseerd ziekenhuis of een universitair centrum, leidt tot betere én goedkopere zorg thuis. Dit concept dient landelijk ingevoerd te worden voor patiënten met complexe wonden, stoma’s, obesitas, incontinentie en oncologische zorg.
> Gemoedsbezwaren tegen verzekeringen blijven erkend. Eventueel nadelige gevolgen van wijzigingen moeten voor hen worden gecompenseerd.

Langdurige zorg

Mensen die zijn aangewezen op langdurige zorg moeten het hebben van een goede samenwerking tussen de zorgmedewerkers, mantelzorgers, familie en vrijwilligers. De zorg voor deze oudere mensen en mensen met een chronische ziekte, dient van topkwaliteit te zijn. Daarbij zijn keuzevrijheid en eigen regie opnieuw een belangrijk uitgangspunt.

> Extra geld is nodig voor de directe zorg aan mensen die langdurig gebruik maken van zorg. Dat geld moet een impuls geven aan de kwaliteit van deze langdurige zorg.
> Het persoonsvolgend budget komt in plaats van de inkoopafspraken van het zorgkantoor. Hiermee kunnen alle mensen die levenslang en levensbreed zorg en ondersteuning nodig hebben, een zorgaanbieder kiezen die helemaal bij hen past. Ook kan de zorg daarmee helemaal afgestemd worden op de eigen wensen, behoeften en persoonlijke omstandigheden. Dankzij het persoonsvolgend budget lopen mensen niet meer het risico dat ze terecht komen bij een aanbieder die niet bij hen past, omdat de zorgverzekeraar te weinig zorg heeft ingekocht bij de gewenste zorgaanbieder. In tegenstelling tot een persoonsgebonden budget hoeven mensen zich niet bezig te houden met de zorgadministratie. Verzekeraars en de inspectie blijven wel controleren of de zorg van goede kwaliteit is.
> Dankzij het persoonsvolgend budget kunnen kwalitatief goede zorgaanbieders groeien en worden minder goede aanbieders gestimuleerd om nu eens écht te gaan luisteren naar de wensen van mensen. Om zorgaanbieders voldoende tijd te geven om zich op de nieuwe manier van bekostigen voor te bereiden, wordt een ‘ingroeimodel’ van vier jaar gehanteerd. De introductie van het persoonsvolgend budget moet samen opgaan met een forse vermindering van de administratieve lasten.
> Het persoonsgebonden budget voor mensen die langdurig op zorg zijn aangewezen, verdient op een zo kort mogelijke termijn versterking. De administratieve lasten voor de budgethouders dienen drastisch te dalen. Zorgverzekeraars leggen geen overbodige regels meer op die niets toevoegen aan de kwaliteit van de zorg.
>Mensen met een psychische stoornis die blijvend behoefte hebben aan permanent toezicht krijgen toegang tot de Wet langdurige zorg.
> Op dit moment krijgen volwassenen die levenslang en levensbreed zijn aangewezen op veel uren zorg, geen indicatie voor de Wet langdurige zorg als zij nog wel eigen regie kunnen voeren. Dit geldt ook voor kinderen waarvan het ontwikkelingsperspectief nog niet bekend is of voor kinderen die behoefte hebben aan intensieve kindzorg. De SGP wil dat deze doelgroepen wel in aanmerking komen voor een indicatie van de langdurige zorg.
>Mensen die een indicatie hebben gekregen voor de Wet langdurige zorg, maar daar nog geen gebruik van kunnen maken vanwege een wachtlijst, gaan nu vaak al een hogere eigen bijdrage betalen. Dat vinden we onwenselijk. Bij de overgang van zorg uit de Zorgverzekeringswet naar de Wet langdurige zorg moet daarom voorkomen worden dat mensen tijdelijk meer geld betalen voor minder zorg.
> Casemanagers kunnen een goede bijdrage leveren aan kwalitatief goede dementiezorg en het ontzorgen van mantelzorgers. Daarom moet er een recht komen op ondersteuning van een in dementie gespecialiseerde casemanager. Ook bij andere complexe zorgvormen kan een casemanager toegevoegde waarde hebben.
> Mensen die langdurig gebruik moeten maken van zorg, krijgen recht op gespecialiseerde geestelijke verzorging.
> Onvrijwillige zorg mag slechts als uiterste middel worden ingezet als alle mogelijkheden voor vrijwillige zorg op niets zijn uitgelopen. De wetten die hierover gaan, brengen echter een onwerkbare papierberg met zich mee voor zorgmedewerkers. Daar moet verandering in komen. Werkers in de zorg Dagelijks staan honderdduizenden mensen klaar voor ‘hun’ patiënten en cliënten. Mooi werk, maar soms ook zwaar en belastend, lichamelijk en emotioneel. Daarom is toerusting van de (mede)werkers en teams zo ontzettend belangrijk.
> Er moeten meer handen ‘aan het bed’ komen. De SGP wil hiervoor extra geld beschikbaar stellen.
> Het gaat in de zorg niet zozeer om kwaliteit op papier, maar veel meer om wat de cliënt ervaart. Teams en organisaties dienen daarom meer ruimte te krijgen voor creatieve oplossingen.
> Overbodige regels worden geschrapt.
> De veranderingen in de zorg vragen veel van zorgprofessionals. Om in te kunnen spelen op de veranderingen, worden scholing, bijscholing en omscholing gestimuleerd en ondersteund.
> In de opleiding en praktijk van de gezondheidszorg moet volop ruimte zijn voor mensen die gewetensbezwaren hebben tegen omstreden handelingen. Uiteraard mag niemand worden verplicht om mee te werken aan handelingen gericht op euthanasie en abortus.

Bekijk het volledige verkiezingsprogramma van de SGP