Verpleegkundige gezocht

Naar Frans, Gerard, Henk, Jan en Agnes. Het schijnt dat de agrarische scholen de aanmeldingen niet meer kunnen verwerken. Iedereen wil boer worden.

Of boer’n vrouw. En ineens heb ik het. Het naderend verpleegkundigentekort. Als dat geen oplossing is. Wat dacht je van ‘Pleeg zoekt partner’? Vijf verpleegkundigen doen een oproep. Mooie verpleegkundigen. Niet van die echte, vermoeide. Nee stralende, strakke, gespierde broeders en zusters.

Laat camera’s draaien. Dan tonen wij onze huiselijkheid. Want verpleegkundigen kunnen immers alles. Wij koken, poetsen en glimlachen de hele dag, thuis en op het werk. Zorgen is onze zorg. Voor patiënt en kinderen of briefschrijvende toekomstige levenspartner. Maak kennis met onze plegen aan de keukentafel. Volg ze op hun werk, terwijl ze hun witte ‘overall’ aantrekken. Laat die vrienden maar eens helpen in de zorg. Ervaren hoe knus het contact kan zijn op onze werkvloer. Niet mestscheppen, maar po’s spoelen. Faxen en infusen bedienen, in plaats van shovels.

Als je mensen zover kunt krijgen dat ze flitsend stadsleven achterlaten voor idyllisch, naar koeienmest ruikend, platteland. Dan kunnen ze ook de geuren en kleuren doorstaan van een dagje ziekenhuis. Of een race tegen de klok in een thuiszorgmobiel. Tomtommend van hulpbehoeftige naar hulpbehoeftige hoppen. Ondertussen stellen de partners vragen en worden zij hevig verliefd. Wat zullen we een brieven krijgen. Wat zullen ze om ons vechten. En wat zullen de verpleegopleidingen overvol geboekt raken. Wie wil ons nou níet zijn?

Zou ons beroep meer aanzien krijgen, als camera’s ons eens een aantal weken zouden volgen? En eh… zou jij op tv willen?