'Verpleegkundige moet laaggeletterde patiënt herkennen'

Anderhalf miljoen Nederlanders hebben moeite informatie uit teksten en formulieren te begrijpen en te gebruiken. Laaggeletterden zijn dus ook aanwezig onder patiënten. Zeker omdat laaggeletterden vaker een matige of slechte gezondheid en hebben vaker last van aandoeningen als astma, diabetes, kanker, hartinfarcten en psychische problemen.

Camoufleren

Volgens het rapport Laaggeletterdheid te lijf van het CEG dat vorige week verscheen, is een belangrijke rol weggelegd voor zorgverleners – verpleegkundigen en verzorgenden – bij het herkennen van laaggeletterdheid bij patiënten. Het gaat om patiënten die niet alleen moeite hebben om hun eigen gezondheidssituatie te begrijpen, maar ze kunnen ook niet goed lezen en schrijven. Dat onvermogen wordt regelmatig uit schaamte gecamoufleerd.

Langzaam praten

‘Zorgverleners zouden moeten leren laaggeletterde patiënten te herkennen en effectief met hen te communiceren’, schrijft het CEG. ‘Daar zijn eenvoudige strategieën voor, zoals langzaam en in gewone taal praten, vragen stellen, niet te veel informatie tegelijk geven en toetsen of de patiënt de uitleg heeft begrepen.’ Verder is het volgens het CEG belangrijk dat folders, websites, afsprakenkaarten, vragenlijsten en bijsluiters in begrijpelijk en eenvoudig Nederlands gesteld zijn.

Tijd
Betere communicatie met de patiënt kost extra tijd, erkent de CEG, maar deze investering verdient zich terug doordat de zorg aan doeltreffendheid en doelmatigheid wint. Dat het belangrijk is om tijd uit te trekken om met een patiënt te praten, zou sterker moeten doorklinken in de bekostiging.

De publicatie Laaggeletterdheid te lijf is een uitgave van het Centrum voor Ethiek en Gezondheid (Signalering Ethiek en gezondheid 2011/1).

Auteur: Redactie TvZ

Bron: Nursing