Vers bloed

In Cleveland werden zes duizend patiënten onderzocht die een hartoperatie hadden ondergaan. Ongeveer de helft van de patiënten ontving bloed dat niet langer dan twee weken in opslag was bewaard. Patiënten die ‘ouder’ bloed kregen,hadden na een jaar een overlevingskans van 89 procent terwijl dit voor de patiënten die vers bloed kregen, 93 procent was. En niet alleen voor hartpatiënten zijn er aanwijzingen dat het beter is om vers bloed te krijgen.

Ik vind het een opmerkelijk onderzoek. Eigenlijk is het heel raar dat zoiets nu pas onderzocht wordt. De overlevingskans wordt vier procen groter als patiënten vers bloed krijgen. Dus dan zou je denken dat het haast niet anders kan dan dat bloedbanken zo veel mogelijk vers bloed aanleveren.

Toch blijkt het lastig om genoeg bloed in opslag te hebben wanneer het bloed niet langer dan twee weken bewaard zou mogen worden, vertelt het artikel ons. In een land met 16 miljoen mensen blijkt het moeilijk om iedere dag vers bloed aan te leveren. Ik kan het haast niet geloven. Goed, het zal wat voeten in aarde hebben. Extra bloedbanken bijvoorbeeld. Of stands op het werk waar even ‘getapt’ kan worden. Dat je gaat winkelen in de stad en nog even een uurtje uittrekt om bloed te geven in de ‘bloodisgood4you’ shop. Er zullen vacatures komen voor ‘aanprik’-zuster; extra speldjes moeten gedrukt; gymzalen gereserveerd voor ‘mega-tap-sessies’. Als het golft dan golft het goed, om maar even De Dijk te citeren.

Of is het een logistiek probleem? Dat er per dag wel voldoende bloed wordt gegeven, maar dat het moeilijk is om vers bloed op de juiste tijd op de juiste plaats te krijgen? Zou Sanquin dan niet iets kunnen leren van de zuivelindustrie, waar toch ook alle supermarkten geregeld bevoorraad moeten worden met verse melk?