Verzorgingshuis leidt vluchtelingen op tot verpleegkundige

Hoe bent u op dit idee gekomen?
‘Door de hervormingen in de langdurige zorg zijn we volop in transitie en staan momenteel tachtig kamers op onze vier locaties leeg. Daarnaast zal door de stijgende vraag naar complexe zorg de behoefte aan verpleegkundigen om onze ouderen bij te staan sterk toenemen. En die zijn helaas schaars. Toen de gemeente ons vroeg of wij mensen met een verblijfsvergunning kunnen huisvesten, is het idee ontstaan om “ja” te zeggen tegen tien vluchtelingen, op voorwaarde dat zij de opleiding tot verpleegkunde volgen en zo goed kunnen integreren in de Katwijkse samenleving.’

Zijn zij wel geïnteresseerd in verpleegkunde?
‘Jazeker. Ze hebben allemaal een verzorgende, verpleegkundige of medische achtergrond. Een is psychiatrisch verpleegkundige, een ander heeft haar bachelor in Nursing behaald en eentje is verloskundige.’

Verloskunde is iets heel anders dan voor ouderen zorgen … 
‘Ja maar dit is wel echt wat hij wil. De mensen die de opleiding mogen doen, hebben een strenge selectieprocedure achter de rug, waaruit is gebleken hoe gemotiveerd zij voor dit werk zijn. Een van hen reisde zelfs vijf uur lang met het openbaar vervoer voor het sollicitatiegesprek. Ze moeten allemaal een verzorgende, verpleegkundige of medische achtergrond hebben, dan wel een daaraan gelieerde opleiding. Maar het is lastig te bepalen hoe hoog hun niveau dan uiteindelijk is. Daarom leiden we ze volgens de Nederlandse normen op.’

Dit idee ontstond vorig jaar, heeft u veel weerstand ervaren?
‘Ik heb wel mijn best moeten doen om mensen te overtuigen van dit plan, ja. Het is ook logisch dat het vragen oproept, want het is nieuw. Familieleden en bewoners waren bezorgd over de veiligheid en overlast en wat als de statushouders opeens hun hele gezin zouden laten overkomen?’

Wat dan?
‘Dan moeten ze verhuizen. De beschikbare woonruimte is geschikt voor bewoning door één persoon. We hebben alles heel zorgvuldig aangepakt: een werkgroep opgezet, waarbij familieleden, cliënten, verzorgenden en vrijwilligers zoveel mogelijk betrokken werden. Hieruit zijn ideeën voor huisregels gekomen. De statushouders zullen bijvoorbeeld in een ander deel van het gebouw wonen en hebben hun eigen opgang, waardoor er geen overlast kan zijn. Daarnaast krijgen de eerste vijf die hier net zijn, een buddy. Een van de buddy’s is een docent Nederlands, die ze de taalt leert totdat ze beginnen met hun inburgeringscursus.’

Ze moeten de Nederlandse taal dus goed leren spreken?
‘Jazeker, nog voordat ze aan hun opleiding tot verpleegkundige beginnen, moeten ze al goed Nederlands leren spreken en Nederlandse leerboeken kunnen lezen. Als de andere vijf statushouders er zijn en de groep compleet is, dan start hun inburgeringscursus en intensieve taallessen van een half jaar. Als zij daarvoor zijn geslaagd, start de beroepsopleding.’

Hoe reageerden verzorgenden op hun toekomstige collega’s?
‘Tijdens de informatieavonden waren er veel twijfels en vragen over onder meer veiligheid, werkgelegenheid en taal. Er is met elkaar intensief en open gesproken over de bedoeling van het project en de twijfels die er leven. Daarna heb ik alleen maar positieve reacties gehoord en hebben enkele medewerkers zich direct aangemeld om buddy te worden of deel te nemen in de begeleidingsgroep, Toen de eerste vijf statushouders zich voorstelden aan bewoners, medewerkers en vrijwilligers, en vertelden wat ze hadden meegemaakt, viel de hele zaal stil. Het welkomstapplaus dat zij toen kregen, was hartverwarmend. Dan doet enorm goed.’

Op social media regende het negatieve reacties op dit nieuws. Wij legden de meest opvallende kreten aan de zorgdirecteur voor, zodat hij hierop kan reageren. Lees meer>>