Vijftigste verjaardag

Ik begrijp wel dat zoiets uiteraard een verassing moet blijven, maar ik kreeg er een beetje de kriebels van. Op een gegeven moment begon ik er zelfs over te dromen. Ik droomde van Sarah’s in de voortuin van vijf meter hoog. Dat leek me dus echt gruwelijk. Over het kado wat ik zou krijgen, zat vooral mijn dochter me behoorlijk te stangen. Ze zei dat ik het wel zou overleven.

De bewuste dag was erg gezellig. Veel bezoek en kadootjes, waaronder een paar prachtige oorbellen van mijn echtgenoot. Maar de klapper van de avond was het kado van mijn kinderen. Ik kreeg een heuse tandemsprong aangeboden! Dat was al jaren een wens van mij en nu gaat het dan echt gebeuren.

Over drie weken mag ik vastgekoppeld aan een ervaren instructeur de lucht in. Op drie kilometer hoogte springen we er  samen uit. Dat lijkt me erg spannend en zal wel even gek zijn, want dat doe je normaal niet als je in een vliegtuig zit, toch?. Dat zal ik waarschijnlijk wel even in mijn maag voelen.

Dat ik die bewuste zondag vrij ben, is geregeld door mijn echtgenoot. Hij heeft achter mijn rug om een telefoontje gepleegd met mijn manager om te regelen dat ik niet hoef te werken. Misschien de dag ervoor wel, en dan zal ik best wat nerveus zijn. Alvast excuses aan het gezin waar ik op dat moment aan het werk zal zijn. Want het lijkt me duidelijk dat ik me erop zal verheugen!!