Vrijwilligers

Vandaag werd ik geconfronteerd met de gevolgen van een ziekmelding van een vrijwilliger. Gelukkig komt dit zelden voor. Je wordt meteen met je neus op de feiten gedrukt: we kunnen ze niet missen!!

Koffieschenken
Het is zo vanzelfsprekend in de zorg, vrijwilligers. Ze zijn er ‘gewoon’. En als deze schakel ineens ontbreekt, dan blijkt dat het niet zo ‘gewoon’ is. Ze zijn van onschatbare waarde, zowel voor de instelling als voor de cliënten. Neem nu bijvoorbeeld het koffieschenken. Ik heb geen tijd om er gezellig bij te gaan zitten. Iets waar de cliënten naar snakken, aandacht in de vorm van een leuk gesprek. Ik schenk snel een paar kopjes in en loop direct naar de volgende groep. De cliënten hebben er wel begrip voor, ze begrijpen dat je geen tijd hebt. Desondanks proberen ze je over te halen om deel te nemen aan de koffietafel.

Pareltjes
In onze instelling werken bijna net zoveel vrijwilligers als beroepskrachten. Stel je voor dat er geen vrijwilligers zouden zijn. Daar wil je toch niet aan denken? Dit zou een enorme verschraling van de zorg betekenen! Goed beschouwd nemen zij de meeste sociale zorg op zich. Allerlei activiteiten kunnen alleen plaatsvinden dankzij hun inspanning.
In de huidige maatschappij, waar de individualisering hoogtij viert, zijn er gelukkig nog steeds mensen te vinden die zich willen inzetten voor onze cliënten. Het zijn de pareltjes naast de professionals in de gezondheidszorg!