Werken in de zorg

Laatst kwam ik een oude bekende toevallig tegen tijdens het winkelen. We raakten wat aan de praat, en ze vroeg of ik werkte. Ik vertelde dat ik een baan had in de zorg, zoals dat zo mooi klinkt. Terwijl ik dit zei, trok ze er een vies gezicht bij. Op een meelijwekkende toon herhaalde ze mij een gedeelte van mijn antwoord. ‘Goh, de zorg… Maar, dat is toch alleen maar kommer en kwel. Nou, ik kan niet begrijpen dat je daarvoor hebt gekozen!’

Ideale werkplek
Ineens werd mij duidelijk dat het onderwerp ‘werken in de zorg’, bij veel mensen weerstand oproept. Heel begrijpelijk als je bedenkt dat er in de publiciteit nou niet bepaald een toonbeeld wordt geschetst van de ideale werkplek. Het gaat dan meestal over de hoge werkdruk, weinig personeel, hoog ziekteverzuim, schamel loon, bezuinigingen en wantoestanden.

Voldoening  
En toch voelde ik mij haast verplicht om in de verdediging schieten. Ik overdacht al die fijne momenten waarvan er heel veel zijn in een dienst. Wat het voor mij betekent om werk te hebben waar zoveel voldoening in zit. Hoe goed het voelt als ik iemand geholpen heb. En zoveel dankbaarheid mag ontvangen van mensen die afhankelijk zijn. Dat zijn toch dingen die geen kommer en kwel zijn, in tegendeel!

Op enthousiaste toon vertelde ik dat ik voor geen goud wilde ruilen om een andere baan. Dat er geen enkele baan te vinden is die mij zoveel tevredenheid zou kunnen geven als het werken in de zorg.

Zie ook:

• 74-jarige verzorgende Annie Wijgman werkt nog steeds met plezier