Zorg rond vaatoperaties moet beter

Dat blijkt ut onderzoek van promovenda Sanne Hoeks. Zij pleit voor betere naleving van de richtlijnen en voor goed gecoördineerde behandelprogramma’s om onnodige sterfte te voorkomen. Hoeks promoveert vrijdag 12 februari op haar onderzoek naar toepassing van de richtlijnen in Nederlandse ziekenhuizen. Er bestaan grote verschillen tussen de ziekenhuizen.

Cardiale complicaties
Perifeer arterieel vaatlijden (‘etalagebenen’, ofwel PAD) komt veel voor. Als deze patiënten geopereerd moeten worden, lopen ze een groot risico op cardiale complicaties. Om deze te voorkomen, is het belangrijk om een goede inschatting van het risico voor, tijdens en na de operatie te maken en dat risico omlaag te brengen. Daarvoor zijn onder andere door de European Society of Cardiology richtlijnen ontwikkeld, gebaseerd op resultaten van onderzoek en consensus onder experts. Die richtlijnen gelden ook voor Nederland.

Stoppen bètablokkers leidt tot hogere sterfte
Sanne Hoeks, wetenschappelijk onderzoeker op de afdelingen Anesthesiologie en Heelkunde van het Erasmus MC, concludeert dat de richtlijnen in de praktijk onvoldoende worden nageleefd. Zowel rondom de operatie als lang daarna is sprake van onderbehandeling.
Patiënten krijgen bovendien te weinig medicatie voor hun hart- en vaataandoeningen. Hoeks toont aan dat het gebruik van deze medicatie volgens de richtlijnen zorgt voor een 30% betere overleving en betere uitkomsten voor de patiënt. Andere belangrijke vondsten van Hoeks zijn dat het stoppen van bètablokkers rondom de operatie tot een hogere sterfte leidt en dat er een verband bestaat tussen roken en schade aan bloedvaten.

Voorlichting over verandering van leefstijl
Hoeks: ‘Voordat een patiënt wordt geopereerd, komt hij op bezoek in het ziekenhuis. Een uitgelezen moment om te starten met medicatie en de patiënt voor te lichten over verandering van levensstijl. Een goed gecoördineerd multidisciplinair programma kan zowel de overleving als de kwaliteit van leven van patiënten met PAD verbeteren. Dat betekent dat de vastgestelde richtlijnen beter moeten worden gevolgd en dat we in Nederland aandacht moeten hebben voor het verbeteren van behandelprogramma’s, waaronder critical pathways, educatie van de patiënt en multidisciplinaire teams in het ziekenhuis.’

Door: redactie Nursing
Erasmus MC