Patiënten die geen netwerk hebben kom je als verpleegkundige nogal eens tegen. Zo ook Barbara. Ze keek eens goed in haar kledingkast en nam wat kleding mee die best
Fotocredit Unsplash | Sarah Brown
Praktijk 
Bejegening
Blog Barbara: 'Ze verlaat de afdeling in mijn oude trui en de broek van mijn man'
Lees Interacties
3 reacties
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account
Wat een herkenbaar en mooi verhaal. Ik werk in de ouderenzorg en mijn collega’s en ik nemen ook geregeld spulletjes van thuis mee voor onze bewoners of draaien wasjes voor ze doordat er geen of weinig sociaal netwerk is.
Geweldig initiatief Barbara! En vooral goed dat je mensen/ afdelingen die dit nog niet doen, op een idee brengt.
Laatst kwam ik in een nachtzorg terecht bij een stel waarvan de ene persoon terminaal was. Deze hoopte dat zn ook hoogbejaarde partner vroeg uit bed zou gaan ( 5 uur), want dan kon hij het kussen gebruiken om op te liggen.
Bij mij lag er al veel te lang beddengoed dat niet gebruikt werd. De volgende nacht bracht ik dus een kussen en wat slopen mee. De partner was helemaal emotioneel, want er bleek ook nog een mooi borduursel op de sloop te zitten.
Ik ben maar 3 nachten bij dit stel geweest en heb er een heel goed gevoel over dat ik ze heb kunnen helpen. In deze zo verdrietige periode.
Dit vind ik een top idee! Ik heb in het verleden ook aan het verpleeghuis waar mijn moeder woonde voorgesteld om haar pas gekochte kleding te bewaren voor iemand waarbij zij misgrijpen en dan de mantelzorger bellen of die nog even schone kleding komt brengen. Maar dit werd niet gedaan want dat was daar niet gebruikelijk. Ook in het ziekenhuis waar mijn moeder overleed heb ik aangeboden om de nog goede nachtjaponnen te houden voor patiënten die geen schone nachtkleding meer hebben door wat voor reden dan ook. Maar dit wilden zij niet aannemen. Gelukkig zijn er dus ziekenhuizen en verzorgingshuizen waar dit wel gebeurt. Astrid