Knuffelverpleegkundigen

‘Huh?’ zul je wellicht denken. Ja, ik verzin het niet. Het is op onze afdeling een aanhankelijke boel. Dat wil zeggen: sommigen vinden dat het nodig is om je collega om de hals te vliegen midden op de gang. ‘Ik vind jou zo lief” wordt er gezegd, er wordt aan elkaars haar gezeten en geplukt.

Nou heb ik het niet zo op dat geknuffel – dat bewaar ik liever voor manlief thuis – maar om het nu in een vergadering te bespreken, gaat me ook wat ver. Ten eerste omdat ik denk dat dit averechts werkt. Bovendien vind ik dat je dergelijke ‘knuffelverpleegkundigen’ ook zelf op hun gedrag kunt aanspreken, als je er last van hebt. En als ik mij erger aan de schunnige grappen van onze teamleider, dan spreek ik hem daar eveneens op aan.

Uit een onderzoek van de CNV publieke zaak blijkt dat 44% van de zorgverleners te maken te heeft met ongewenst gedrag. Het gaat hierbij om verkeerde bejegening en onbekwame handelingen. Collega’s spreken elkaar aan op ongewenst gedrag en ook wordt er melding van gemaakt bij de teamleiding.

De hoge werkdruk wordt als grootste boosdoener genoemd. Ik vraag me af of dit werkelijk zo is. Wordt de maatschappij niet harder? Ook wij als ‘plegen’ leren steeds beter voor onszelf opkomen. Het is allang niet meer de zuster die de patiënt verzorgt en meneer de dokter die de ronde doet. Zelfzorg staat hoog in het vaandel, daarop wordt ons werk ingericht.

Ik heb gemerkt dat de goede harmonie in een team juist heel hard nodig is tijdens hoge werkdruk. Juist dan moet je weten wat je aan elkaar hebt… Daarover nadenkend: laat ons maar lekker knuffelen! (Maar een beetje minder kan het wel naar mijn idee…)