Blog Kristel: 'Mee met de Zonnebloem'

Ik heb voor De Zonnebloem al verschillende vaar- en vliegvakanties mogen doen. Elke reis verheug ik me er ontzettend op. Het is vermoeiend, maar ik krijg er veel voor terug. Vriendschappen, waardering en veel gezelligheid. De lichamelijk beperkte deelnemers zijn even weg van thuis. Sommigen zijn ernstig ziek of zwaar lichamelijk beperkt en ik kan er met kleine dingen voor zorgen dat ze een glimlach op het gezicht krijgen. 

Twee weken voor de reis, die ik deze week (28 november t/m 3 december) maak, kreeg ik een brief met de eerste informatie. Daarin stond waar de reis naar toe gaat en welke vrijwilligers er nog meer meegaan. Daarmee begon de voorpret eigenlijk al. We varen deze reis met vakantieschip MPS de Zonnebloem vanuit thuishaven Arnhem over de Rijn naar Duitsland. Onderweg leggen we in verschillende steden aan. Het schip is volledig aangepast voor lichamelijk beperkte mensen, de hutten zijn voorzien van hoog/laag bedden en plafondliften. Het thema van de reis is kerst. 

Voor deze reis ben ik gevraagd als groepshoofd. Dat betekent dat ik de leiding heb over een aantal deelnemers en vrijwilligers. Voor de reis heb ik een indeling gemaakt met het oog op de verzorging en verpleging van ‘mijn groep’. Daarbij heb ik vooral gekeken naar ervaring en zorgzwaarte van de deelnemers. 

Maandagmiddag 28 november
Alle deelnemers en vrijwilligers zijn verwelkomd door de Cruisemanager. De reis kan beginnen. Het zonnetje schijnt, iedereen heeft er zin in. Het schip is erg mooi versierd in kerstsfeer. Overal vrolijke lampjes en kerstbomen. Bij de kennismaking met de deelnemers geef ik aan wat voor moois er allemaal nog staat te gebeuren.

Dinsdagavond 29 november
Na het diner is het gezellig druk in de salon. Deelnemers en vrijwilligers kletsen, doen een spelletje, kijken tv en drinken een kopje koffie of een drankje van de bar. Ook vandaag heb ik samen met mijn team de deelnemers verzorgd en verwend. Wat ik merk tijdens z’n reis is dat je de vakantiegasten al kunt laten genieten door iets kleins. Gewoon met wat extra aandacht, een luisterend oor, ontbijtje op bed of een lekker bad in ons hoog/laag verwen-bad. 

Woensdag 30 november
Deze week hebben we iemand aan boord met MS. Ze kan helaas niet meer lopen en ligt de hele dag op bed. Haar wereld wordt daardoor best klein. Ze kijkt veel naar de lucht. Zoals nu, terwijl ze dik ingepakt in haar bed op het zondek ligt. Ze geniet extra van dit soort kleine momenten en accepteert dat ze sommige dingen niet meer kan. Ik heb daar bewondering voor en leer er zelf ook veel van. Want in mijn dagelijks leven ben ik druk, druk, druk met werken en ga ik alsmaar door. Daardoor sta ik veel te weinig stil bij de kleine dingen in het leven, zoals een mooi uitzicht, een leuk gesprekje of de vogeltjes die fluiten. 

Donderdag 1 en vrijdag 2 december
Elke dag legt het schip aan in sfeervolle Duitse steden als Keulen en Koblenz en gaan we heerlijk passagieren. Natuurlijk bepalen de deelnemers helemaal zelf of ze wel of niet van boord willen en als ze dat wel willen, waar we naar toe gaan. Deze week zijn de Duitse kerstmarkten helemaal in. Elke dag bezoeken we er één. Wat is dat een mooie sfeer. Lekker eten en Glühwein drinken, shoppen bij de kraampjes. Echt gezellig!

Zaterdag 3 december
Vanmorgen zijn we weer in Arnhem aangekomen. Moe maar voldaan. Wat een mooie reis was het weer. Het was behoorlijk pittig: hard werken en weinig slapen. Maar dat is het allemaal waard geweest. Ik ga me zeker weer opgeven voor volgend jaar.

Deze blog is geschreven door een samenwerkingspartner van Nursing en valt buiten de verantwoordelijkheid van de redactie.