‘Shared decision making is fijn voor de cliënt en voor de verpleegkundige’

1 Wat heb je onderzocht?

‘Ik heb twaalf wijkziekenverzorgenden en –verpleegkundigen uit zes Buurtzorgteams geïnterviewd in een kwalitatief onderzoek. De onderzoeksvraag was hoe zij shared decision making (SDM – red) in de praktijk brengen.’

2 Wat kwam er uit?

‘Na de interviews werd duidelijk dat er drie hoofdthema’s waren:

-De relatie tussen cliënt en zorgverlener,

-het betrekken van mantelzorgers en naasten, en

-de zorg voor een cliënt.

Bij het eerste thema is volgens de geïnterviewden tijd voor de cliënt belangrijk. Dat versterkt het vertrouwen en maakt het makkelijker om alles te overleggen. Het zorgplan wordt helemaal in overleg met de cliënt en de mantelzorger opgesteld. Dat vond ik mooi.

De mantelzorger wordt ook vanaf het begin van de zorg betrokken, te beginnen bij het zorgplan. En in de zorg voor een cliënt onderscheiden zich drie vormen: eigen regie van de cliënt, gedeelde regie, en regie bij de zorgverlener. Dat laatste gebeurt bijvoorbeeld bij ouderen met dementie. Het meest kwam de gedeelde regie voor.’

3 Wat is je conclusie?

‘Communicatie is een belangrijke voorwaarde voor SDM. Daarmee creëer je als het goed is, de relatie die ervoor nodig is. SDM is dus moeilijk vol te houden als de cliënt niet in staat is te praten. Het is de professionele inschatting van de verpleegkundige of SDM mogelijk is. Al met al is Buurtzorg een voorbeeld van shared decision making.’

4 Wat heb je ervan geleerd?

‘Dat overleggen met de patiënt echt heel belangrijk is. Ik loop nu stage op de afdeling neurologie van Gelreziekenhuizen in Zutphen, en probeer het zelf toe te passen: samenwerken met de patiënt in plaats van langs hem heen werken. Dus niet zeggen: we gaan nu mobiliseren, maar vragen of de patiënt er klaar voor is en zo ja, wanneer hij het zou willen proberen. Volgens mij kost dit niet extra tijd, integendeel. Als de patiënt er achter staat, gaat alles makkelijker. Ik vraag ook altijd “Wat kan ik voor u doen?”, zodat ik minder snel gebeld word voor een glas water of zo.’

5 Wat ga je nu doen?

‘Ik ga naar een nog uit te kiezen congres; dat is mijn prijs. Op 1 juli studeer ik af en in september ga ik in Utrecht de pre-master verplegingswetenschap volgen. Mij lijkt het mooi om later een combibaan te doen waarbij ik én in de directe patiëntenzorg werk én me ziekenhuisbreed bezig hou met kwaliteitszorg.’

De Anna Reynvaan Studentenprijs wordt ter beschikking gesteld door V&VN.