We wisselen wondfoto’s uit en twitteren met patiënten. Sandra vraagt zich af hoe lang dat goed gaat.
Er kwam eens een co uit het ziekenhuis
Die dacht: hier is iets niet pluis
Ze stalen zijn laptop
met carpale gegevens erop
En die gegevens mochten helemaal niet thuis
De Zwolse coassistent had dikke pech. Niet alleen werd zijn laptop gestolen. Hij kreeg daarna ook nog een hoop gedoe en media over zich heen – stel ik me zo voor – want de laptop stond vol patiëntengegevens. De laptop was keurig vergrendeld met een wachtwoord. Maar wel thuis. De fanatieke co-assistent had persoonlijke gegevens van 504 plastisch-chirurgische patiënten. In zijn computer. Die dus werd gestolen.
De co-assistent moet leren. Hij moet zich verdiepen. Wellicht doet hij een onderzoek om van ‘co’ tot ‘arts’ te worden. Een onderzoek waarbij hij gegevens verzamelt van allerlei patiënten die zich lieten behandelen in verband met een carpaal tunnel syndroom (gelukkig betrof het hier geen BN’ers met plastische verbeteringen). De co-assistent zette alle gegevens in Excel overzichtelijk onder elkaar. Om er zelf beter van te worden, slimmer, wijzer.
Helaas liep het allemaal anders, omdat dieven het op zijn apparatuur hadden voorzien. Toen kwam de akelige waarheid aan het licht, dat deze dokter persoonlijke patiëntengegevens op een thuisapparaat had opgeslagen. Zeer niet volgens de instellingsafspraken, berichtte Isala zelf.
Ik vraag me af: hoe is het met de co-assistent? Wat voor gevolgen heeft dit en wat kon hij er werkelijk aan doen? Ik vraag me af: hoeveel dames en heren artsen hebben niet iets van patiëntengegevens op hun thuiscomputer, mobieltje of i-pad? Ik vraag me af: is dit werkelijk nog helemaal te voorkomen in de digitale en verbonden wereld van nu?
Ondertussen ben ik aan het werk. Een huisarts belt mij. Of ik even wil vertellen hoe het met ‘zijn’ mevrouw Karels gaat? Ik heb enige twijfels: hoe weet ik dat deze man een huisarts is en niet een familielid of een verslaggever die test of ik de privacy van mijn patiënten bewaak? Ach, de vrouw is huisarts. Ze klinkt betrouwbaar, zegt wat dokterachtige dingen. Ik vertel maar wat ik weet. Het is een risico.
E-health op de Nursing Experience
Hoe kun je e-health toepassen in de dagelijkse praktijk? Volg de workshops van Ferdy Pluck op de Nursing Experience. Meer informatie>>>
Wellicht ben ik morgen op tv. Als de verpleegkundige die zomaar plompverloren uit de school klapte. Zo gemakkelijk nagel je jezelf aan een schandpaal. Nietsvermoedend en vol met de beste intenties, maar wel in het nieuws en in diskrediet. Ondertussen gaan we onverminderd door met e-health-ontwikkelingen. We wisselen wondfoto’s uit, dokters twitteren met patiënten. Diezelfde patiënten vinden hun diagnose en bloeduitslagen na online inloggen… alles gaat de lucht in.
Onze wereld wordt steeds groter, lijntjes steeds korter, computers steeds handiger. En ik ben voor vooruitgang. Voor nieuwe dingen leren. Ik hang persoonlijk aan elkaar van Facebook en Twitter, bloggen en uitwisselen en leef voor de helft met mijn hoofd in de ‘cloud’. Toch vraag ik me af: hoe overzie je hoever je excelbestand reikt? Hoe zorgen we dat we onszelf en onze patiëntengegevens niet verliezen in al die glasvezellijnen en verbindingen? Misschien moet ik er maar eens een e-learning module over volgen…
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account