'Lucia de B. is onschuldig'

Reacties op het artikel ‘Waaraan herken je een moordenaar’ van Paula Lampe (Nursing april 2007).

Deze brieven zijn – al dan niet in ingekorte vorm – ook verschenen in Nursing, juli/augustus 2007.
(Scroll naar beneden voor links naar andere sites over dit onderwerp.)

Lucia de B.
Als wetenschapper die betrokken is bij het geval Lucia de B. volg ik de artikelen hierover op uw site. Ik vind het schandalig dat u een podium biedt aan mevrouw Lampe om haar boek te verkopen. Mevrouw Lampe weet al een half jaar dat mevrouw De Berk onterecht vast zit (voor het leven!). Het is nu duidelijk dat mevrouw De Berk de dupe is geworden van hardnekkige stompzinnige roddel en een klein beetje pech. Niet door een zeer onwaarschijnlijk toeval, maar door een toeval dat één op de negen verpleegsters kan overkomen. Gelukkig zijn de meeste verpleegsters zulke brave borsten dat ze helemaal niet opvallen en zo zal het ook niet opvallen dat ze ‘gek vaak’ sterftes in hun eigen dienst hebben. Mevrouw Lampe houdt hardnekkig vast aan haar eigen illusies en ook al is alle evidentie helemaal weg, ze wil nog steeds liever vertrouwen op haar intuïtie en diepe psychologische kennis.

Het lijkt dus dat wat Lucia de Berk overkwam zeer veel mensen zou kunnen overkomen. Er zijn al meer van dit soort gevallen geweest in het buitenland. Gelukkig zijn die zaken ingestort wegens gebrek aan bewijs en omdat buitenlandse rechters en Openbare ministeries niet zo door en door slecht zijn als in Nederland.
De clue is ‘clusters’. Sterftes en reanimaties vinden in ziekenhuizen heel vaak plaats in clusters, zonder duidelijk aanwijsbare reden. Dit ligt ten grondslag aan die verhalen over dat de een nog nooit een onverwacht sterftegeval heeft meegemaakt, de ander dertig. Laatst hoorden we van een arts-in-opleiding die op zijn eerste dag vijf onverwachte en totaal ongerelateerde sterftes meemaakte, op een afdeling waar er normaal vijf per maand waren!

Ik geloof dat het dringend nodig is om empirisch onderzoek te doen, om aan te tonen dat dit inderdaad een ‘fact-of-life’ is. Aangenomen dat dat zo is, kun je heel goed begrijpen waarom het niet zo vreemd is dat mevrouw De Berk zoveel incidenten meemaakte in haar diensten. Ze had een aantal weken achter elkaar, een van de drie diensten per dag, zo’n cluster van ‘events’. Elke dag dat zij dienst heeft en dat er een incident is, treft het incident haar dienst met een kans van eenderde. Als we naar de feitelijke diensten kijken van Lucia de Berk, wat tot nu toe niemand gedaan heeft (!), blijkt dat als er een incident is op de dagen dat zij dienst heeft, het inderdaad in eenderde van de gevallen in haar dienst plaatsvindt! Er is dus geen enkel verband tussen haar diensten en de incidenten. Ze had de pech dat haar dienstdagen samenvielen met een paar clusters van incidenten.
En daar gaat het om – DAT kan iedereen overkomen.
Uw lezers lopen allemaal hetzelfde gevaar als mevrouw De Berk. Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Besteed hier aandacht aan. Laat hier onderzoek naar doen.

Met vriendelijke groet,
Richard Gill, hoogleraar mathematische statistiek, president Nederlandse Vereniging van Statistici, lid Koninklijke Academie van Wetenschappen

Lucia de B.
Ik vind het nogal kwalijk dat Nursing weinig kritisch is op het werk van mevrouw Lampe. Haar boek(en) over ontspoorde en moordende verpleegkundigen zijn op zijn zachtst gezegd amateuristisch. Dat zij schermt met allerlei verwijzingen naar wetenschappelijk werk maakt weinig indruk. Dit is huis-tuin-en-keukenpsychologie. Veel kwalijker is echter dat zij persisteert in haar mening over Lucia de Berk als prominent voorbeeld van de ‘ontspoorde’ verpleegkundige. Dat zij dit doet in haar eerste boek mag haar vergeven worden, omdat toen nog niet bekend was dat er het een en ander in de rechtsgang mis is gegaan.

Maar begin dit jaar had zij kunnen weten dat er hoogstwaarschijnlijk geen sprake is van moord en dat Lucia onschuldig vastzit. Ik bespeur in haar boek echter geen spoor van terughoudendheid ten aanzien van Lucia’s zaak. Zo graag als zij schermt met haar wetenschappelijke verwijzingen, zo halsstarrig weigert zij de wetenschappers (Derksen, Crombach, Gill ) serieus te nemen. Met ‘In die discussie wil ik me niet mengen’ en ‘Ach, de rechter heeft zich er drie keer over gebogen, dus het zal wel zo zijn’, maakt zij zich mede schuldig aan een heksenjacht waar ze in de middeleeuwen jaloers op zouden zijn geweest. Het gaat te ver om de huidige informatie over deze zaak hier nog eens op te sommen. Daarvoor moet men het boek van Derksen of de informatie op internet lezen. De boeken van mevrouw Lampe zijn leesvoer voor in de open haard.
Gerard Zonneveld, intensive-careverpleegkundige

Meer links over de zaak Lucia de B.:
Nederlandstalig:
– luciadeb.nl
–‘Een stompzinnige blunder’ – Interview met prof. dr. Gill
– Petitie voor heropening van de zaak Lucia de B.
– Informatie over Lucia de B. in wikipedia
– Weblog over Lucia de B. van Piet Groeneboom, emeritus professor mathematische statistiek Universiteit Delft en VU Amsterdam

Engelstalig:
– Website prof. dr. Gill, hoogleraar mathematische statistiek (zoek met ctrl-f op ‘Lucia’.)
–Misbruik van statistieken in de zaak Lucia de B.