De oude rotten in het vak

Variërend van meiden met de leeftijd van een jaar of 20, net uit de HBO schoolbanken, tot een enkele oude rot met megaveel ervaring en kennis.

De oude rotten in het vak. Wij hebben er enkelen op de afdeling; mensen met een ontzettend breed scala aan ervaring en kennis, bij wie je altijd terecht kan voor vragen (of voor het delen van ervaringen).

Voor de meesten van hen is het werken in de gezondheidszorg niet altijd prettig. Het dagelijkse gebruik van computers, methodiek en SOAP kost soms kracht. Zij, die niet met de methodiek zijn opgeleid, hebben het soms zwaar. De deskundigheid moet bevorderd en er wordt misschien wel meer verwacht. De oude manier is niet altijd de beste, dingen veranderen en ze worden geacht om daarin mee te gaan.

Des te groter wordt mijn bewondering dan ook voor deze collega’s. Want behalve dat het lichamelijk een zwaar beroep is, is het werken op een kinderafdeling vaak psychisch ook zwaar (naar mijn evaring zwaarder dan op een volwassen afdeling). En ze doen het wel tot hun OBU, of soms nog langer. Een verrijking voor het team. Er is niet altijd iets mis met ‘gewoon zo doorgaan’, al is het nooit verkeerd om het eens door de EBP bril te bekijken.

Een verrijking voor het team, zeker in deze tijden van bezuiniging, waarin ook onze sector niet ongeschonden blijft. Vacatures worden niet opgevuld, de verbouwing werd na drie kamers gestopt… Juist in deze moeilijke tijden kunnen we bij hen te rade gaan voor verhalen. Hoe ging dat dan vroeger. En dan komen de verhalen over de hoofdzuster en de dokter die stipt om negen uur visite kwam lopen, voor welke tijd jij geacht werd iedereen gewassen en gestreken te hebben… Ach we hebben het zo slecht nog niet.