Patiënten met een korte levensverwachting kunnen nog veel hoop hebben, zelfs hoop op genezing. Hoe ga je daarmee om als hulpverlener? Verpleegkundig specialist en onderzoeker Corine Nierop geeft tips.
1 Waarom hebben palliatieve patiënten toch hoop? Weten ze niet dat ze niet meer beter worden?
‘Hoop is voor palliatieve patiënten niet per se gerelateerd aan feiten en kansen. Het gaat voor hen meer om het belang van de uitkomst, bijvoorbeeld ‘mijn kinderen zien opgroeien’. Patiënten die ik voor mijn onderzoek sprak, weten wel dat dit eigenlijk niet haalbaar is, maar hun wens om de kinderen te zien opgroeien is te sterk. Ze zouden niet kunnen leven met de gedachte dat dit doel onhaalbaar is. Ze hopen omdat ze niet anders kunnen. Dat hoop niet altijd realistisch is, blijkt ook uit het feit dat mensen tegelijkertijd kunnen hopen op genezing als op goed sterven.’
2 Moet je de patiënt duidelijk maken dat zijn hoop niet realistisch is?
‘Zorgverleners vinden het soms moeilijk om om te gaan met patiënten die toch nog op genezing hopen. Ze zien dit als valse hoop of ontkenning, en vinden dat de patiënt de waarheid zou moeten weten. Maar in tegenstelling tot wat zorgverleners soms denken, zullen patiënten hun hoop niet gauw opgeven voor realistischere verwachtingen. Ze waarderen eerlijkheid over medische feiten, willen wel weten hoe het zit, maar hebben het desondanks nodig om te hopen. Het is niet nodig dat je die hoop onderuit haalt.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account