Kim loopt net stage in een ziekenhuis en ziet een patiënt worstelen met haar emoties. Hoe moet ze hierop reageren?
Het was aan het begin van mijn stage. Ik werkte een avonddienst en nam de zorg voor vier patiënten op mij. Eén van mijn patiënten had gehoopt dat zij vandaag met ontslag mocht.
Na een opname van minstens drie weken was ze er echt aan toe. Helaas kwam de zaalarts ’s middags met het bericht dat het ontslag wegens afwijkende ontstekingswaarden niet kon doorgaan.
Ik was net bezig met het legen van een katheterzak op zaal. Toen de zaalarts weg was en ik mijn werkzaamheden had afgerond liep ik naar haar toe. Ik kon zien dat zij ontzettend baalde.
Ergens voelde ik haar emoties onderhuids broeien. Ik pakte een stoel, ging naast haar zitten en zei: ‘Ik kan me voorstellen dat dit een grote teleurstelling voor u is.’
Meteen barstte mevrouw in tranen uit. Ik schrok hiervan, want dit had ik totaal niet zien aankomen. Wat moest ik zeggen; welke reactie was nu nodig?
Ik pakte een tissue en een glas water en gaf dit aan haar. Mevrouw deed haar verhaal, en ik zat naast haar te luisteren. Na een tijdje werd ze weer rustig, en ze besloot ons gesprek met ‘Morgen is er weer een nieuwe dag, we gaan ervoor!’
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account