Euthanasie bij kinderen. Mag dat?

‘En dat zou eens ter discussie gesteld moeten worden’ vind Prof. Dr. Paul Brand, al voor het derde jaar op rij uitgeroepen tot de beste kinderarts van Nederland. Hij schreef niet alleen een boek over dit onderwerp, de Stoel van God, waar naast pallatieve zorg voor kinderen ook het dilemma behandeld wordt waar artsen voor komen te staan: het kind waardig te willen laten sterven zonder buiten de wet te treden.

Paul Brand sprak ook op het symposium over palliatieve zorg georganiseerd door de stichting PAL, 5 februari jongstleden. Ik ging naar dat symposium omdat het prima aansluit bij mijn afstudeerproject. Palliatieve zorg bij kinderen is lang niet zo volledig ontwikkeld als bij volwassenen. Er valt dus nog heel wat te verbeteren.
Want hoe zit dat dan met die actieve levensbeëindiging bij ernstige zieke kinderen?

Vanaf 12 jaar moet je een kind informeren en moet het kind instemmen met de behandeling, en dan kan het kind zelf in overleg met arts en ouders kiezen voor levensbeëindiging. Bij kinderen jonger dan 12 jaar is er enkel een informatieplicht en is actieve euthanasie wettelijk verboden.

Maar, en dat is al eerder als argument opgeroepen, een kind dat ernstig (chronisch) ziek is, is vaak al eerder volwassen. Natuurlijk blijven het kinderen, maar op het gebied van hun ziekte denken ze wel na over de dood. Dus is die magische grens van 12 dan nog wel reëel?

Een uitzondering op de regel is het Groningen-protocol. Een tekst die in 2004 werd opgesteld door Eduard Verhagen van het UMCG, waarin richtlijnen staan met criteria waarmee artsen ‘levensbeëindiging van pasgeborenen’ kunnen uitvoeren zonder gevaar van strafvervolging wegens moord op een wilsonbekwame. Het woord euthanasie wordt bewust vermeden, omdat de Nederlandse euthanasiewetgeving alleen van toepassing is als iemand zelf om euthanasie vraagt.

Het is natuurlijk te hopen dat de wetgever en de rechter iedere zaak opnieuw realistisch bekijken. En dat een arts zich hard durft te maken voor de zaak. Zoals ik al zei: er is nog genoeg te verbeteren.