Mantelzorger mag zichzelf niet vergeten

‘Het blijkt dat een groot deel van de Nederlanders graag thuis wil sterven.
Voor een groot aantal van hen kan dit niet altijd. Dat heeft onder meer te maken
met de overbelasting van matelzorgers.’ Dat stelt Geraldine Visser, verbonden aan het Expertisecentrum
Mantelzorg. Zij is auteur van de factsheet ‘Mantelzorg in de palliatief terminale fase’,
geschreven naar aanleiding van haar onderzoek aan de Vrije Universiteit
Amsterdam.

 

Laaste wens
Visser: ‘Veel mantelzorgers hebben de
neiging om zichzelf weg te cijferen en zich alleen maar te richten op de laatste
wens van de patiënt. Zij zijn daar zo druk mee dat zij niet aan de bel trekken
wanneer zij over hun grenzen gaan.’

 

Psychosociale begeleiding
De zorg voor een patiënt in
de laatste fase van zijn of haar leven is een zware taak. Deze zorg begint
veelal met huishoudelijke taken. Uiteindelijk gaan psychosociale begeleiding, de
persoonlijke zorg en verpleegkundige hulp die een steeds grotere rol
spelen.

 

Ziekenhuis
Wanneer de mantelzorger dan uiteindelijk aan
de bel trekt, komt de hulp veel te laat en is het vaak noodzakelijk dat de
patiënt moet worden overgeplaatst naar een ziekenhuis. Visser: ‘Er zijn zelfs
voorbeelden van mensen die in hun laatste levensfase meerdere keren worden
overgeplaatst.’ Precieze cijfers hierover zijn niet bekend, daarom pleit Visser
ook voor meer onderzoek naar de redenen van overplaatsing.