Volgens AnneLoes van Staa, lector Transities in Zorg aan Hogeschool Rotterdam, is de regering doorgeschoten in haar beleid rond covid-19. De focus was te eenzijdig gericht op de ic, en te weinig op de ouderenzorg. ‘Ouderen en medewerkers is niets gevraagd.’
Dat zegt AnneLoes van Staa in De Nieuwe Wereld, een platform op Youtube.
Volgens Van Staa heeft de regering zich, zeker de eerste twee maanden, teveel gericht op de medische zorg. ‘Het ging om de hoeveelheid ic-bedden en het aantal doden. Terwijl er veel meer aan de hand is dan dat.’
‘Er is een breder perspectief nodig, waarin op zijn minst rekening wordt gehouden met de medewerkers en patiënten/bewoners. Zo is het vreemd dat geen enkele verpleegkundige adviesraad is gevraagd in de coronacrisisteams van ziekenhuizen.’
Eenzijdige focus
Van Staa verwijt het Outbreak Management Team (OMT) dat door de gekozen focus de ouderenzorg en thuiszorg niet de juiste zorg konden bieden. ‘Daardoor waren er onvoldoende beschermende kleding en testen, en had men geen idee dat ouderen andere symptomen kunnen hebben dan jongere covid-patiënten. Dus die zijn nooit getest. Pas nu komt de volle omvang naar buiten. Dat er verpleeghuizen zijn waarvan bijna de helft van de bewoners is overleden. Dat had voorkomen kunnen worden.’
‘En in de thuiszorg en verpleeghuizen hebben de medewerkers enorme stress gehad door de verplichting te moeten werken zonder de juiste beschermingsmiddelen. Want misschien besmetten zij de bewoners, die weerloos waren tegen het virus. Ook dat had voorkomen kunnen worden.’
Schandaal
Een specialist ouderengeneeskunde stelde dat de persoonsgerichte zorg die de laatste 40 jaar is opgebouwd nu in één klap weg is, herinnert Van Staa zich. ‘Dat vind ik het grootste schandaal van deze crisis. Het gaat nu alleen maar om beschermende maatregelen, afstand houden, er mag geen visite langskomen, familie kan niet meer helpen… Dat is niet alleen naar voor de bewoners en hun familie, maar ook confronterend voor verzorgenden en verpleegkundigen; ze hebben daar veel morele stress over.’
Het hele interview bekijken? Klik hier: ‘Het verdriet van verpleegkundigen: veel erkenning, weinig inspraak. In gesprek met AnneLoes van Staa’.
Beperkingen zijn te groot
Was aan het begin van de crisis de focus teveel op de ziekenhuizen gericht, nu het virus zich rustiger houdt, is volgens Van Staa een nieuwe fase aangebroken. ‘De balans tussen de ingrepen in de samenleving en wat het aan gezondheid oplevert, is zoek.’
‘Je kunt niet een hele samenleving de beperkingen opleggen zoals nu wordt gedaan: 1,5 meter afstand houden, niet naar je werk mogen reizen, de horeca, het onderwijs of de zorg die onvolledig kan draaien. Dat is niet in verhouding tot de gezondheidswinst.’
Angst
De mensen in ons land zijn onnodig bang gemaakt, stelt de lector. ‘Allerlei mensen achten zichzelf nu opeens een risicopatiënt. Ze pakken bij de voordeur niet eens meer een pakketje aan. Die angst is niet realistisch. De kans dat iemand sterft doordat hij met het virus besmet is, is minder dan 3%.’
‘De overheid heeft vooral ingezet op de angst voor het virus, “Blijf thuis” is nog steeds het devies. Eigenlijk worden onze fundamentele mensenrechten aangetast met deze maatregelen. Er moet een heroverweging komen, waarbij de regering meerdere belangen zorgvuldig afweegt. Het gaat immers niet alleen om het voorkomen van ziekte tegen elke prijs, maar om kwaliteit van leven én sterven.’
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account