Barbara verbaast zich erover dat collega’s in de verpleging op dezelfde tijd koffie willen drinken. ‘Laat verpleegkundigen het zelf bepalen wanneer het goed uitkomt.’
Bij de dagstart op onze afdeling is er altijd iemand die vraagt: ‘Hoe laat gaan we aan de koffie?’ Het genoemde tijdstip is een streven. De bedoeling is dat iedereen zelf de tijd in de gaten houdt en we op de afgesproken tijd allemaal in de koffiekamer aanschuiven. Kant en klaar.
Dit is in theorie een leuk streven. De praktijk is anders. Natuurlijk zijn we niet allemaal tegelijk klaar met de zorg. Dus worden de collega’s die om 10:30 uur nog bezig zijn snel geholpen door de collega’s die eigenlijk ook al hard aan koffie toe waren.
Persoonlijk vind ik het een ouderwetse gedachte om de hele afdeling ‘aan kant’ te moeten hebben voor het koffiedrinken. Het komt regelmatig voor dat ik om 10 uur klaar ben en dan een half uur van hot naar her vlieg om ad hoc werkzaamheden voor collega’s te doen. Nog even dit, nog even dat, voordat we kunnen gaan zitten.
Vroeger was de hele verpleging taakgericht. In mijn beginjaren als (leerling-)verpleegkundige verschoof dat naar patiëntgerichte zorg. Een prima ontwikkeling. Maar het lijkt alsof we rondom de koffie plots weer teruggaan naar taakgerichte zorg.
Hup, nog even snel een bed opmaken bij je collega op zaal. Geen idee of de patiënt zelf uit bed kan of mag. Snel nog even de meneer van kamer 17 naar een onderzoek brengen zonder volledige kennis van diens ziektegeschiedenis.
Maar tegen 11 uur zit dan toch iedereen, uitgeblust en uitgedroogd, in de koffiekamer. Vaak blijven we te lang zitten omdat we vinden dat we het verdiend hebben en omdat het zo gezellig is.
Ik zou het logischer, én patiëntgerichter vinden als elke verpleegkundige zelf bepaalt wanneer de beste tijd is om koffie te drinken. Om daarna weer aan de slag te kunnen. Voor de een is dat om 11 uur, voor een ander misschien 9:45 uur. Dit vergt een goede planning, prioriteiten kunnen stellen en… zelfliefde.
Zelfliefde ja! Omdat er helaas toch altijd collega’s zijn die zichzelf vergeten en nooit tijd hebben (lees: nemen) om een kwartiertje koffie te drinken. Op een verpleegafdeling is er altijd wel iets te doen. Het werk is nooit klaar. Misschien moeten we af van het oude idee ‘met z’n allen aan de koffie’.
In haar vorige blog vergelijkt Barbara verplegen met topsport. Lees haar blog >>>
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account